Iwan Tałdykin
8 zwycięstw | |||
podpułkownik pilot | |||
Data i miejsce urodzenia | 14 sierpnia 1910 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 16 marca 1945 | ||
Przebieg służby | |||
Lata służby | 1933–1945 | ||
Siły zbrojne | Armia Czerwona | ||
Formacja | |||
Jednostki | 236 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (ZSRR), | ||
Główne wojny i bitwy | wojna zimowa w Finlandii, | ||
Odznaczenia | |||
|
Iwan Gordiejewicz Tałdykin (ros. Иван Гордеевич Талдыкин; ur. 1 sierpnia?/14 sierpnia 1910 w Putywlu, zm. 16 marca 1945 w Połczynie-Zdroju) – oficer Armii Czerwonej, as myśliwski, podpułkownik pilot Ludowego Wojska Polskiego.
Życiorys
Syn Hordieja. W 1927 roku ukończył szkołę techniczną, a w roku 1932 wieczorowy uniwersytet robotniczy. W 1933 roku został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w lotnictwie. Ukończył kurs strzelców pokładowych, a w 1938 ukończył oficerską szkołę lotniczą i został skierowany do lotnictwa myśliwskiego. W latach 1939–1940 walczył na froncie w Finlandii, gdzie został ciężko ranny. Od kwietnia 1941 r. dowodził eskadrą w 236 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego.
22 czerwca 1941 roku, jako jeden z pierwszych, podjął walki powietrzne z samolotami Luftwaffe w trakcie których został ranny. Po rekonwalescencji we wrześniu 1941 roku rozpoczął służbę w 509 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego. Od listopada 1942 roku dowodził 519 Pułkiem Lotnictwa Myśliwskiego. W czerwcu 1943 roku objął dowództwo nad 88 Gwardyjskim Pułkiem Lotnictwa Myśliwskiego. Ponownie został ranny w trakcie walk lotniczych, w sierpniu 1943 roku został dowódcą 518 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego.
22 lutego 1944 roku objął dowództwo nad 1 Pułkiem Lotnictwa Myśliwskiego "Warszawa". Dowodził nimi od Warki do Kołobrzegu. Zginął 16 marca 1945 roku podczas powrotu z lotu bojowego wykonywanego w rejonie Kołobrzegu, jego samolot zderzył się z ziemią w rejonie Połczyna-Zdroju[1].
W czasie swej służby wykonał 201 lotów bojowych w czasie 1500 godzin. Zaliczono mu zestrzelenie 8 samolotów. Został pochowany w kwaterze żołnierzy radzieckich na cmentarzu komunalnym w Bydgoszczy.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Virturi Militari,
- Order Czerwonej Gwiazdy,
- Order Czerwonego Sztandaru,
- Order Wojny Ojczyźnianej (dwukrotnie),
- Medal „Za zasługi bojowe”.
Upamiętnienie
Jego imieniem nazwano ulicę w Fordonie i Świdwinie. W Połczynie-Zdroju postawiono upamiętniający go pomnik.
Przypisy
- ↑ EdwardE. Chromy EdwardE., Szachownice nad Berlinem, Wydawnictwo MON, Warszawa 1977, wyd. IV, str. 242 .
Bibliografia
- Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego 1943-1945. Warszawa: Biblioteczka Skrzydlatej Polski Nr 8, 1981. ISBN 83-206-0196-7.
- Józef Zieliński: Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921-2012. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-11-13990-9. OCLC 924867180.
- Encyklopedia II wojny światowej. płk Kazimierz Sobczak (red.). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 599-600.
- Adam Person. Wspomnienie o dowódcy "Warszawy". „Skrzydlata Polska”. 38-39/1953, s. 433, 20-27 grudnia 1953. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Ppłk Jan (Iwan) Tałdykin. Twierdza Kołobrzeg. [dostęp 2021-09-18]. (pol.).