Instrukcja techniczna D-II : Zakres, Godło mapy, Zobacz też, Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Instrukcja techniczna D-II

Instrukcja techniczna D-II – zbiór wytycznych dotyczących znaków umownych i zasad opisywania map inżynieryjno-gospodarczych w geodezji będący częścią przepisów Sporządzanie i aktualizacja map wielkoskalowych (dział "D" Powszechnych Przepisów o Pomiarach Kraju) obowiązujący w Polsce przy aktualizacji mapy zasadniczej wyłącznie na tych terenach, dla których mapa zasadnicza (stanowiąca pokrycie terenu) zakładana była po wprowadzeniu niniejszej instrukcji a przed wprowadzeniem instrukcji technicznej K-1 (1979), i która nadal jest prowadzona w formie nienumerycznej^[1]. Ostatnim obowiązującym wydaniem jest wydanie II z 1973.

Zakres

Instrukcja wprowadzona została przez Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii zarządzeniem nr 48 z 8 grudnia 1962^[2] w sprawie stosowania instrukcji D-II "Znaki umowne i zasady opisywania map inżynieryjno-gospodarczych". Przepisy tej instrukcji obowiązywały przy sporządzaniu, odnawianiu pierworysów map, matryc oraz przy aktualizacji mapy zasadniczej w skalach 1:200, 1:500, 1:1 000, 1:2 000, 1:5 000. Znaki umowne tej instrukcji określają rodzaje przedmiotów i pojęć przedstawianych na mapie przy pomocy rysunku. Wzory znaków i skróty obowiązują również przy wykonywaniu szkiców: polowych, podstawowych, zarysów pomiarowych, przebiegu granic^[1].

Przepisów tej instrukcji nie stosowano do map, które powstały przed 1962 na mocy instrukcji B-V "Sporządzanie pierworysów map i dokumentów geodezyjnych" wprowadzonej w 1951. Jednocześnie z wprowadzeniem D-II stracił moc obowiązującą załącznik do instrukcji B-IV ("Pomiary szczegółowe") – "Wykaz znaków umownych dla szkiców polowych"^[1].

Godło mapy

Osobny artykuł: Godło mapy.

Przykładowe oznaczenie arkusza mapy 1:10 000 i skalach większych zgodnie z D-II w podziale sekcyjnym południokowo-równoleżnikowym^[1]:

1:10 000 – N-33-90-C-a-56
1:2 000 – N-33-90-C-a-56(20)
1:1 000 – N-33-90-C-a-56(20-d)
1:500 – N-33-90-C-a-56(20-d-4)

Dla map w skalach 1:1 000 oraz 1:500 powszechnie stosuje się w godle mapy zapis skrócony (odpowiednio do podanego przykładu) w postaci:

56(20-d)
56(20-d-4)

Zobacz też

Standardy techniczne dotyczące geodezji w Polsce

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Instrukcja techniczna D-II. Warszawa: GUGiK, 1962.
↑ na podstawie dekretu z 13 czerwca 1956 o państwowej służbie geodezyjnej i kartograficznej. Dz.U. nr 25, poz. 115 oraz zarządzenia nr 68 Ministra Spraw Wewnętrznych z 15 kwietnia 1957 w sprawie uprawnień Prezesa GUGiK

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.

Instrukcje i wytyczne techniczne w geodezji w Polsce

Instrukcje techniczne GGK / GUGiK
obowiązujące do 1979

Dział B	instrukcja B-II instrukcja B-III instrukcja B-IV instrukcja B-V instrukcja B-IX
Dział C	instrukcja C-I instrukcja C-III instrukcja C-IV
Dział D	instrukcja D-II

Instrukcje techniczne GGK / GUGiK
obowiązujące w latach 1979–2012

Ogólne – O	instrukcja O-1 instrukcja O-2 instrukcja O-3 instrukcja O-4
Geodezyjne – G	instrukcja G-1 instrukcja G-2 instrukcja G-3 instrukcja G-4 instrukcja G-5 (wytyczne techniczne) instrukcja G-7
Kartograficzne – K	instrukcja K-1 (1979) instrukcja K-1 (1995) instrukcja K-1 (1998) instrukcja K-2 instrukcja K-3

Wytyczne techniczne GGK / GUGiK

Geodezyjne – G	G-1.1 G-1.2 G-1.3 G-1.4 G-1.5 G-1.6 G-1.7 G-1.8 G-1.9 G-1.10 G-1.11 G-1.12 G-2.1 G-2.2 G-2.5 G-3.1 G-3.1: 2007 G-3.2 G-3.4 G-4.1: 1986 G-4.1: 2007 G-4.2 G-4.3 G-4.4 G-4.5 G-5.4
Kartograficzne – K	K-1.1 K-1.2 K-1.3 K-1.4 K-1.5 K-1.6 K-1.7 K-1.8 K-1.9 K-1.10 K-2.1 K-2.2 K-2.3 K-2.4 K-2.5 K-2.6 K-2.7 K-2.8 K-2.9 K-2.10 K-3.1 K-3.2 K-3.3 K-3.4 K-3.6
GIS	GIS-3 GIS-4