Instrukcja asemblerowa
Instrukcja asemblerowa – instrukcja umożliwiająca w określonej implementacji języka wysokiego poziomu, tworzenie fragmentów kodu źródłowego w języku asemblera.
Zastosowanie instrukcji asemblerowej
Instrukcja asemblerowa jest specjalną instrukcją wprowadzoną, przez autorów niektórych implementacji języków wysokiego poziomu, w celu umożliwienia programowania hybrydowego: dany język wysokiego poziomu – asembler. Taki sposób programowania jest stosowany przede wszystkim, w celu optymalizacji kodu wynikowego, szczególnie pod kątem wybranych fragmentów, mających istotny wpływ na wydajność wygenerowanego programu. Ponadto umożliwia programiście korzystanie z pewnych specyficznych cech konkretnego systemu komputerowego.
Instrukcja asemblera w językach programowania
Turbo Pascal
W implementacji języka Pascal firmy Borland, tzn. systemach programowania Borlnad/Turbo Pascal, wprowadzono możliwość programowania fragmentów kodu w asemblerze wewnętrznym, wzorowanym na dostępnym w tym pakiecie Turbo Asemblerze.
Instrukcja asemblera wewnętrznego ma postać:
[etykieta:][przedrostki][operacje][operandy]
Etykieta jest traktowana tak, jak etykieta w Pascalu, tzn., wymaga deklaracji w sekcji label
.
Instrukcja o powyższej postaci może być użyta:
- w strukturalnej instrukcji asemblerowej, zawartej w bloku Pascalowym:
asm instrukcje asemblera end
- w podprogramie asemblerowym:
[function | procedure] identyfikator[(parametry)][:typ_rezultatu]; assembler; asm instrukcje asemblera end;
Turbo C
Również w systemach programowania w języku C firmy Borland, tzn. pakietu Turbo C, wprowadzono możliwość stosowania asemblera wewnętrznego. W tym przypadku programowanie hybrydowe: C-asembler; polega na zastosowaniu instrukcji asemblerowej o postaci:
asm instr_asemblera_1 [;instr_asemblera_2 [; …]]
Jak widać w powyższym przykładnie odstąpiono tu od zasady zawartej w języku C, że średnik jest terminatorem instrukcji. Dla instrukcji asemblerowej średnik jest separatorem kolejnych instrukcji asemblera zapisanych w jednym wierszu, a znak nowej linii jest terminatorem instrukcji asm
. Oznacza to, że jeżeli w kolejnym wierszu maja wystąpić następne instrukcje asemblera, wymagane jest wprowadzenie nowej instrukcji asemblerowej słowem asm
.
Forth
Forth jest językiem zaliczanym w literaturze przedmiotu do tzw. asemblerowych języków wysokiego poziomu. Można w nim stosować programowanie hybrydowe: Forth-asembler. Typowymi słowami umożliwiającymi takie programowanie są: ASM( … )FORTH
. Żaden standard jednak nie określa identyfikacji tych słów, co wynika z faktu, iż nie są to słowa predefiniowane przez język, lecz słowa definiowane zwykle przez implementację, za pomocą odpowiedniego kompilatora, jako rozszerzenie, zgodne z idą rozszerzalności tego języka. Innym rozwiązaniem jest zastosowanie pseudoasemblerowych rozkazów języka Forth zdefiniowanych w wielu implantacjach w podsłowniku ASSEMBLER
.
Bibliografia
- Andrzej Marciniak, Borland Pascal 7.0, Wyd. Nakom, Poznań 1994 r., ISBN 83-85060-53-7, ISSN 0867-6011
- Jan Bielecki, Turbo C z grafiką na IBM PC, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1990, Seria: Mikrokomputery, ISBN 83-204-1101-7
- Jan Ruszczyc, Poznajemy FORTH, SOETO Warszawa 1987 r., Seria: Informatyka mikrokomputerowa
- Jan Bielecki, Język FORTH, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1988, Seria: Mikrokomputery, ISBN 83-204-0930-6
Zobacz też
- Instrukcja (informatyka)
- Asembler
- Programowanie hybrydowe
- p
- d
- e
Instrukcje proste |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Instrukcje strukturalne |
| ||||
Inne |
|