Hypochnicium
 Nalotnica jedwabnikowata | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | grzyby | ||
| Typ | podstawczaki | ||
| Klasa | pieczarniaki | ||
| Rząd | żagwiowce | ||
| Rodzina | incertae sedis | ||
| Rodzaj | nalotnica | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Hypochnicium J. Erikss. Symb. bot. upsal. 16(no. 1): 100 (1958) | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Hypochnicium bombycinum (Sommerf.) J. Erikss. 1958 | |||
| |||
Hypochnicium J. Erikss. (nalotnica) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales)[1].
Charakterystyka
Grzyby kortycjoidalne o bazydiokarpie rozpostartym, rozproszonym, przyrośniętym. Hymenofor gładki, guzowaty lub nieregularnie zębaty, brzeg nieokreślony. System strzępkowy monomityczny, strzępki ze sprzążkami, cienko- do grubościenne. Czasami występują cystydy. Podstawki cylindryczne do lekko maczugowatych, zwykle wąskie, 4-sterygmowe ze sprzążką u podstawy. Bazydiospory elipsoidalne do kulistych, wyraźnie grubościenne, gładkie lub brodawkowane, nieamyloidalne, cyjanofilne[2].
Niektóre gatunki dawniej zaliczane do Hypochnicium zostały z niego wyłączone[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: incertae sedis, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonim naukowy: Nodotia Hjortstam[3].
Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1973 r., wcześniej (w 1898 r.) Stanisław Chełchowski wprowadził nazwę nalotek[4].
- Hypochnicium albostramineum (Bres.) Hallenb. 1985[5]
- Hypochnicium bombycinum (Sommerf.) J. Erikss. 1958 – nalotnica jedwabnikowata
- Hypochnicium caucasicum Parmasto 1967 – nalotnica kaukaska
- Hypochnicium cremicolor (Bres.) H. Nilsson & Hallenb. 2003[6]
- Hypochnicium cymosum (D.P. Rogers & H.S. Jacks.) K.H. Larss. & Hjortstam 1977 – nalotnica ostrorozwierkowa
- Hypochnicium eichleri (Bres. ex Sacc. & P. Syd.) J. Erikss. & Ryvarden 1976 – nalotnica podlaska
- Hypochnicium erikssonii Hallenb. & Hjortstam 1990 – nalotnica kulistozarodnikowa
- Hypochnicium geogenium (Bres.) J. Erikss. 1958 – nalotnica naziemna
- Hypochnicium multiforme (Berk. & Broome) Hjortstam 1998 – nalotnica sosnowa[7]
- Hypochnicium punctulatum (Cooke) J. Erikss. 1958 – nalotnica białokremowa
- Hypochnicium subrigescens Boidin 1971[6]
- Hypochnicium wakefieldiae (Bres.) J. Erikss. 1958[6]
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[8]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody (z wyjątkiem nazw oznaczonych przypisami)[4].
Przypisy
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-18] .
- ↑ a b S.P.S.P. Gorjón S.P.S.P., Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 223, DOI: 10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15] .
- ↑ a b WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 335–337, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ T.T. Ślusarczyk T.T., Grzyby wielkoowocnikowe rezerwatu torfowiskowego „Pniowski Ług”, „Przegląd Przyrodniczy”, 15 (1–2), 2004, s. 19–27 [dostęp 2023-03-13] .
- ↑ a b c D.D. Karasiński D.D., M.M. Wołkowycki M.M., An annotated and illustrated catalogue of Polypores (Agaricomycetes) of the Białowieża Forest (NE Poland), „Pol. Bot. J.”, 60 (2), 2015, s. 217–292 .
- ↑ W. Wojewoda nadał polską nazwę dla synonimu Hypochnicium karstenii.
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-03-05] .
