Greckoprawosławny kościół metropolitalny św. Jerzego w Sztokholmie

Grecko-prawosławny kościół metropolitalny św. Jerzego

Sankt Georgios Grekisk-Ortodoxa Metropolitkyrka

21420000003886

katedra metropolitalna

Widok ogólny

Państwo

Szwecja

Miejscowość

Sztokholm

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Metropolia

Szwecji i całej Skandynawii

Katedra

od lat 70. XX w.

Wezwanie

św. Jerzego

Wspomnienie liturgiczne

23 kwietnia

Historia

Data rozpoczęcia budowy	1889
Data zakończenia budowy	1890

Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna

Poprzednie wyznanie	Katolicki Kościół Apostolski

Dane świątyni

Styl	neogotycki
Architekt	Anders Gustav Forsberg
Świątynia • materiał bud.	• cegła
Wieża kościelna • liczba wież	1
Liczba ikonostasów	1

Liczba naw	1

Położenie na mapie regionu Sztokholm

Położenie na mapie Szwecji

59°20′45,8″N 18°03′45,8″E/59,346056 18,062722

Multimedia w Wikimedia Commons

Grecko-prawosławny kościół metropolitalny św. Jerzego (szw. Sankt Georgios Grekisk-Ortodoxa Metropolitkyrka) – katedra prawosławna w Sztokholmie. Główna świątynia metropolii Szwecji i całej Skandynawii Patriarchatu Konstantynopolitańskiego.

Obiekt jest położony przy zbiegu ulic Birger Jarlsgatan – Odengatan w sztokholmskim rejonie Vasastan w dzielnicy Norrmalm.

Świątynia ma status zabytku sakralnego według rozdz. 4 Kulturminneslagen (pol. Prawo o pamiątkach kultury), ponieważ została wzniesiona do końca 1939 (3 §)^[1].

Historia

Kościół został zaprojektowany dla wyznawców Katolickiego Kościoła Apostolskiego w Szwecji przez architekta Andersa Gustafa Forsberga i wzniesiony przez P. Sundahla w latach 1889–1890.

Szwedzka wspólnota irwingianistów zanikła jednak z upływem czasu i kościół był nieczynny aż do lat 70. XX w., kiedy to przejęła go grecka społeczność prawosławna.

Architektura

Kościół św. Jerzego został wzniesiony w stylu neogotyckim z czerwonej cegły maszynowej. Elementy dekoracyjne wykonano z szarego cementu. Okna i otwory drzwiowe są ostrołukowe. Od wschodu prezbiterium jest zamknięte pięcioboczną apsydą zaś od zachodu w fasadzie jest wieża z przykryta wysokim hełmem pokrytym blachą miedzianą. Również dach kościoła jest pokryty blachą.

Wnętrze kościoła jest jednonawowe, przykryte wysokim, neogotyckim sklepieniem o łagodnych łukach. Ściany nawy i apsydy są podzielone pilastrami i dekorowane drewnianymi panelami w stylu gotyckim. Podłoga jest drewniana. Okna są w typie gotyckim, szczeblinowe, w absydzie mają witraże z ornamentem roślinnym. W podobnym stylu utrzymane są też: ambona, drewniany ołtarz i balustrada oddzielająca prezbiterium od nawy.

Po przejęciu kościoła przez prawosławnych jego wnętrze zostało zaadaptowane do potrzeb liturgii wschodniej; zbudowano kamienny ołtarz i wstawiono ikonostas. Jednocześnie usunięto organy z empory zachodniej.