Gołąbek brzoskwiniowy

Gołąbek brzoskwiniowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

gołąbkowate

Rodzaj

gołąbek

Gatunek

gołąbek brzoskwiniowy

Nazwa systematyczna
Russula persicina Krombh.
Naturgetr. Abbild. Beschr. Schwämme (Prague) 9: 12 (1845)
Zasięg
Mapa zasięgu
Zasięg występowania w Europie
Multimedia w Wikimedia Commons

Gołąbek brzoskwiniowy (Russula persicina Krombh.) – gatunek niejadalnego grzyba z rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy[2]:

  • Russula intactior (Jul. Schäff.) Jul. Schäff. 1939
  • Russula luteotacta subsp. intactior Jul. Schäff. 1939
  • Russula persicina var. intactior (Jul. Schäff.) Kühner & Romagn. 1953
  • Russula persicina var. intactior (Jul. Schäff.) Bon 1983
  • Russula rubicunda Quél. 1895

Polską nazwę podała Alina Skirgiełło w 1991 r.[3]

Morfologia

Kapelusz

Początkowo półkulisty, potem trochę dzwonkowaty do płaskiego z długo podwiniętym brzegiem, purpurowokrwisty, o prawie czarnym środku, niekiedy z żółtawymi plamami, matowy i szorstki. Do 12 cm średnicy[4].

Blaszki

Młode – jasnokremowe, potem żółtawe; gęste[4].

Trzon

Biały, delikatnie zabarwiony na czerwono, z żółtymi plamami (zwłaszcza u podstawy), cylindryczny lub nieco rozszerzony u dołu[4].

Miąższ

Biały, dosyć jędrny; bardzo ostry w smaku, jednak o łagodnym zapachu[4]. Pod wpływem FeSo4 zmienia barwę na jasnoróżową, w NaOH szybko na brudnawożółtą[5].

Cechy morfologiczne

Wysyp zarodników jasny, kremowy. Bazydiospory 6–9 × 5–7,5 µm, o kształcie od kulistego do elipsoidalnego lub jajowatego i powierzchni brodawkowato-kolczastej z bardzo nielicznymi łącznikami i zwykle wyraźną łysinką. Podstawki 40–60 × 7–12,7 µm. Cystydy liczne, 50–130 × 7–15 µm, w sulfowanilinie ciemniejące. Liczne przewody mleczne[5].

Gatunki podobne

Gołąbek czerwononogi (Russula rhodopoda) różni się silnie błyszczącym kapeluszem, trzonem czerwonawym jedynie u podstawy i słabym zapachem owocowym. Mylony również z trującym gołąbkiem czerwonofioletowym (Russula sardonia)[4].

Występowanie i siedlisko

Występuje głównie w Europie, poza nią notowany tylko w stanie Michigan w USA[6]. Bardzo rzadki w Polsce[4]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych w Danii, Niemczech, Anglii, Finlandii[3].

Rośnie na ziemi w lasach, głównie w buczynach oraz lasach mieszanych pod bukami, czasami także pod świerkami[7].

Przypisy

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05]  (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05]  (ang.).
  3. a b WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 610, ISBN 83-89648-09-1 .
  4. a b c d e f EdmundE. Garnweidner EdmundE. i inni, Grzyby. Przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej, Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 154, ISBN 83-7319-976-4 .
  5. a b AlinaA. Skirgiełło AlinaA., Gołąbek (Russula). Grzyby (Mycota). Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae), Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1998, s. 92–93, ISBN 83-01-09137-1 .
  6. Discover Life [online] [dostęp 2015-12-05]  (ang.).
  7. PavolP. Škubla PavolP., Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, s. 228, ISBN 978-83-245-9550-1 .
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • BioLib: 60095
  • EoL: 300057
  • GBIF: 2551354
  • identyfikator iNaturalist: 470939
  • NCBI: 176817
  • CoL: 78ZBR