Girolamo Spinola
Kardynał biskup | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 października 1713 | ||
Data i miejsce śmierci | 22 lipca 1784 | ||
Nuncjusz apostolski w Niemczech | |||
Okres sprawowania | 1744–1754 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Diakonat | 22 marca 1744 | ||
Prezbiterat | 25 marca 1744 | ||
Sakra biskupia | 19 kwietnia 1744 | ||
Kreacja kardynalska | 24 września 1759 | ||
Kościół tytularny | diecezja Palestrina | ||
|
Data konsekracji | 19 kwietnia 1744 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Benedykt XIV | ||||||||||||
Współkonsekratorzy | Giuseppe Saporiti | ||||||||||||
|
Girolamo Spinola (ur. 15 października 1713 w Genui, zm. 22 lipca 1784 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 15 października 1713 roku w Genui, jako syn Niccola Spinoli i Maddaleny Dorii[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po studiach został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i wicelegatem w Bolonii[1]. 22 marca 1744 roku przyjął święcenia diakonatu, a trzy dni później – prezbiteratu[2]. 13 kwietnia został wybrany tytularnym arcybiskupem Laodycei, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. Wkrótce potem został nuncjuszem apostolskim w Królestwie Niemieckim i pełnił tę rolę do 1754 roku[2]. Wówczas zrezygnował i przez kilka miesięcy był nuncjuszem w Konfederacji Szwajcarskiej[2]. Pod koniec 1754 roku mianowano go przedstawicielem apostolskim w Hiszpanii i sprawował tę funkcję przez sześć lat[2]. 24 września 1759 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Balbinae[2]. Był członkiem powołanej w 1767 roku przez papieża Klemensa XIII w związku z groźbą przyznania praw dysydentom Kongregacji do Spraw Polskich[3]. Był legatem w Bolonii, Ferrarze i przed królową Neapolu Marią Karoliną Habsburg[1]. 3 kwietnia 1775 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Palestrina[1]. Zmarł 22 lipca 1784 roku w Rzymie, z powodu wysokiej gorączki[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Girolamo Spinola. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-10-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Girolamo Spinola. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-10-09]. (ang.).
- ↑ Wojciech Kęder, Kryzys wokół sprawy dysydenckiej a sprawa suwerenności Rzeczypospolitej w latach 1764-1767, w: Rzeczpospolita wielu wyznań, Kraków 2004, s. 372.