Giovanni Ottavio Bufalini
Kardynał prezbiter | |||
Data i miejsce urodzenia | 17 stycznia 1709 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 3 sierpnia 1782 | ||
Arcybiskup ad personam Ankony | |||
Okres sprawowania | 1766–1782 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 17 listopada 1754 | ||
Sakra biskupia | 21 grudnia 1754 | ||
Kreacja kardynalska | 21 lipca 1766 | ||
Kościół tytularny | Santa Maria degli Angeli | ||
|
Data konsekracji | 21 grudnia 1754 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Jerzy Hieronim Maria Wojciech Laskarys | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Giovanni Ottavio Bufalini (ur. 17 stycznia 1709 w Città di Castello, zm. 3 sierpnia 1782 w Montesicuro) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 17 stycznia 1709 roku w Città di Castello, jako syn Filippa Bufaliniego i Any Marii Sorbelli[1]. Studiował na Uniwersytecie w Maceracie, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga sygnatur i klerykiem Kamery Apostolskiej[1]. 17 listopada 1754 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 16 grudnia został tytularnym arcybiskupem Chalcedonu, a pięć dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1754–1759 był nuncjuszem w Szwajcarii, a od 1759 – prefektem Pałacu Apostolskiego[1]. 21 lipca 1766 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria degli Angeli[2]. W tym samym roku został arcybiskupem ad personam Ankony[2]. Podczas konklawe 1769 zdecydowanie sprzeciwiał się elekcji Lorenza Ganganelliego, przez co potem spotkał się ze znacznym ostracyzmem wśród hierarchów[1]. Zmarł 3 sierpnia 1782 roku w Montesicuro[1].