Giovanni Antonio Benvenuti
Kardynał prezbiter | |||
Data i miejsce urodzenia | 16 maja 1765 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 14 listopada 1838 | ||
Biskup Osimo | |||
Okres sprawowania | 1828–1838 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 20 września 1788 | ||
Sakra biskupia | 25 stycznia 1829 | ||
Kreacja kardynalska | 2 października 1826 | ||
Kościół tytularny | Santi Quirico e Giulitta | ||
|
Data konsekracji | 25 stycznia 1829 |
---|---|
Konsekrator | Bartolomeo Pacca |
Współkonsekratorzy | Giovanni Giacomo Sinibaldi |
Giovanni Antonio Benvenuti (ur. 16 maja 1765 w Belvedere Ostrense, zm. 14 listopada 1838 w Osimo) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 16 maja 1765 roku w Belvedere Ostrense, jako syn Giuseppego Benvenutiego i Maddaleny Tosi[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 20 września 1788 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Po zakończeniu francuskiej okupacji Rzymu został relatorem Świętej Konsulty i protonotariuszem apostolskim[1]. 2 października 1826 roku został kreowany kardynałem in pectore. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 15 grudnia 1828 roku i nadano mu kościół tytularny Santi Quirico e Giulitta[2]. Tego samego dnia został biskupem Osimo, a 25 stycznia 1829 roku przyjął sakrę[2]. W 1831 roku został legatem a latere w Romanii, by stłumić tam rebelię[1]. Został jednak aresztowany i przetrzymywany jako zakładnik przez gubernatora Ankony[1]. Negocjował także kapitulację, a kiedy konflikt się zakończył, postanowił nigdy więcej nie angażować się politycznie[1]. Zmarł 14 listopada 1838 roku w Osimo[1].
Przypisy
- Treccani: giovanni-antonio-benvenuti