Górzak klinosterny
| Oreotrochilus adela[1] | |||
| Alcide d'Orbigny, 1838 | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | |||
| Rodzina | kolibrowate | ||
| Podrodzina | paziaki | ||
| Plemię | Lesbiini | ||
| Rodzaj | Oreotrochilus | ||
| Gatunek | Górzak klinosterny | ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 najmniejszej troski | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
| |||
| |||
Górzak klinosterny (Oreotrochilus adela) ― gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae).
Występowanie
Można go zaobserwować na południu Boliwii oraz północy Argentyny. Preferuje lasy oraz zarośla w Andach na wysokości od 2500 do 4000 m n.p.m.[3]. Szacuje się, że jego populacja liczy od 2,5 tys. do 10 tys.[4].
Charakterystyka
Morfologia
Osiąga 11-13 cm długości oraz masę około 7,5 g. Zazwyczaj jest szaro-brązowy natomiast jego ogon jest niebieskawy. Samce mają jaskrawo zielone pióra pod gardłem. Mają czarny lekko zakrzywiony dziób[5].
Dieta
Żywi się roślinami oraz owadami. Między innymi do ich diety zalicza się rośliny kwiatowe z rodzaju: Barnadesia , Mutisia i Puya. Żywi się również gatunkami jemioł oraz kaktusów[5].
Rozmnażanie
Ich sezon lęgowy trwa od października do lutego. Zakładają gniazda na stromych klifach[5].
Przypisy
- ↑ Oreotrochilus adela, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Oreotrochilus adela, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ górzak klinosterny - eBird [online], ebird.org [dostęp 2024-06-19] (pol.).
- ↑ Oreotrochilus adela, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-06-19] (ang.).
- ↑ a b c Oreotrochilus adela [online], iNaturalist [dostęp 2024-06-19] (pol.).
- SNL: brunoreade
