Franciszek Katkowski
porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | 1906 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1944 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1932–1944 |
Siły zbrojne | Armia Czerwona |
Jednostki | |
Stanowiska | dowódca kompanii w 3 pp |
Główne wojny i bitwy |
|
Odznaczenia | |
Franciszek Katkowski (ur. w 1906 w Witebsku, zm. w połowie września 1944 na Pradze) – oficer, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej i Wojska Polskiego. Kawaler orderu Virtuti Militari.
Syn Włodzimierza Katkowskiego, Polaka mieszkającego z rodziną w Witebsku w Rosji. Edukację zakończył, jako absolwent instytutu Ekonomiki i Planowania w Mińsku i rozpoczął pracę jako ekonomista. W 1932 roku został powołany do służby w Armii Czerwonej. Po ukończeniu szkoły dowódców w Bobrujsku zadecydował o kontynuowaniu kariery w wojsku. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki, walczył na froncie do lutego 1943 roku. Służbę frontową przerwało leczenie z powodu odniesionych ran.
W czerwcu 1943 roku jako Polak z pochodzenia, został skierowany przez dowództwo ACz do armii polskiej utworzonej w ZSRR[1]. Powierzono mu dowództwo kompanii w 3 pułku piechoty. W trakcie bitwy pod Lenino, został ciężko ranny w klatkę piersiową. Po bitwie został odznaczony Medalem „Zasłużony na Polu Chwały”[2]. Następnie przeszedł wraz z 3 pp szlak bojowy zakończony na warszawskiej Pradze. Prawdopodobnie poległ 11 września 1944 roku w trakcie szturmu na pozycje niemieckie[3].
Ordery i odznaczenia
- Order Czerwonej Gwiazdy
- Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”
- Virtuti Militari V klasy (pośmiertnie)[4]
Przypisy
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 121.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 201.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 203.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 200,203.
Bibliografia
- Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.