Francisco Gomes de Amorim
Data i miejsce urodzenia | 13 sierpnia 1827 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 4 listopada 1891 | ||
Narodowość | portugalska | ||
Język | portugalski | ||
Dziedzina sztuki | poezja, powieść, dramat | ||
Epoka | romantyzm | ||
Ważne dzieła | |||
Cantos matutinos | |||
|
Francisco Gomes de Amorim (ur. 1827, zm. 1891) – portugalski pisarz, poeta i dramaturg epoki romantyzmu.
Życiorys
Francisco Gomes de Amorim urodził się 13 sierpnia 1827 w Avelomar (A Ver-o-Mar)[1]. Pochodził z ubogiej rodziny. Jego rodzicami byli José Gomes de Amorim i Mariana Joaquina Bento. Przez trudną sytuację materialną rodziców zmuszony był opuścić szkołę w wieku dziesięciu lat[1]. Wtedy wyjechał do Brazylii[1]. Po pewnym czasie zajął się studiowaniem języków i zwyczajów amazońskich Indian[1]. Do ojczyzny powrócił, kiedy miał dwadzieścia lat. Doświadczenia podróży dalekomorskiej i pobytu w Ameryce Południowej są widoczne w jego twórczości poetyckiej[2]. Po dwóch latach znalazł się pod wpływem rewolucyjnych idei Wiosny Ludów. Jako poeta włączył się w nurt ogólnoeuropejskiej reformy polityczno-społecznej. Cieszył się opinią jednego z największych ówczesnych poetów portugalskich, również poza granicami swojej ojczyzny[3].
Twórczość
Francisco Gomes de Amorim pozostawił po sobie bogatą i bardzo różnorodną twórczość literacką. Wypowiadał się w prozie fabularnej i faktograficznej, poezji lirycznej i dramacie. Jego poezja jest urozmaicona pod względem wersyfikacyjnym. Poeta stosował między innymi strofy sześciowersowe, ośmiowersowe i dziesięciowersowe (Gloria a Christo). Sławę przyniosły poecie dwa zbiory wydane w 1858, Cantos matutinos i Ephemeros[1]. Powieściami były Os selvagens (1875), O remorso vivo(1876), Amor da patria (1879) i "Muita parra e poca uva" (1879)[1]. Wśród dramatów znalazły się Ghigi (1852), Odio de raça, Aleijões sociaes, Figados de tigre, A prohibição, A viuva, A abnegação, and Os herdeiros do millionario[1]. Francisco Gomes de Amorim napisał też dzieło Garret, memorias biographicas, poświęcone przyjacielowi, wybitnemu poecie Almeidzie Garrettowi[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Jeremiah Denis Mathias Ford: Francisco Gomes De Amorim, w: Catholic Encyclopedia (1913). en.wikisource.org. [dostęp 2016-11-10]. (ang.).
- ↑ Richard A. Cardwell (red.): The Reception of Byron in Europe. books.google.pl. s. 182. [dostęp 2016-11-10]. (ang.).
- ↑ Francisco Gomes de Amorim (1827–1891). Bartleby.com. [dostęp 2016-11-10]. (ang.).
Bibliografia
- Versos de Francisco Gomes de Amorim, Porto 1974.
Linki zewnętrzne
- José Rodrigo Carneiro da Costa Carvalho, O Brasil na vida e na obra de Francisco Gomes de Amorim, 1998.
- PWN: 3906598
- Treccani: francisco-gomes-de-amorim
- Hrvatska enciklopedija: 22615