Francesco di Giorgio Martini
Data i miejsce urodzenia | 23 września 1439 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 1502 | ||
Narodowość | włoska | ||
Dziedzina sztuki | malarstwo, rzeźba, architektura | ||
Epoka | renesans | ||
|
Francesco di Giorgio Martini (ur. 23 września 1439 w Sienie, zm. 1502) – włoski malarz ze szkoły sieneńskiej, rzeźbiarz, architekt i inżynier. Zaprojektował około siedemdziesięciu fortyfikacji dla księcia Urbino.
Życiorys
Francesco di Giorgio Martini urodził się w Sienie. Pierwsze nauki pobierał u Vecchietta. Był autorem projektów i twórcą wielu okazałych budowli, a przede wszystkim założeń o charakterze militarnym. Najwięcej zleceń (ok. 130) wykonywał dla księcia Urbino, pracując m.in. jako inżynier oraz medalier. Wiele lat spędził w rodzinnej Sienie, gdzie wykonał liczne prace inżynieryjne. Jego wiedzę i doświadczenie z dziedziny architektury militarnej wykorzystano nie tylko w celu budowy nowych fortec i warowni, ale również podczas oblężeń. Projektował machiny wojenne. Dzięki niemu zdobyta została twierdza Castellina. Zbudował m.in. fortecę w Mondavio i Sassocorvaro oraz w Sienie. Zaprojektował również wiele budowli cywilnych, przede wszystkim kościołów, pałaców, zamków-rezydencji i placów. Ponadto zajmował się problemami teoretycznymi w architekturze. Tworzył projekty całych miast według klasyfikacji topograficznej i funkcjonalnej, w których przedstawiał bardzo szczegółowy i systematyczny obraz każdego z nich, dzieląc na części według spełnianych zadań i przypisując im na tej podstawie odpowiednie budowle i inne rozwiązania architektoniczne.
Swoją koncepcje harmonii w architekturze opierał na porównaniu z funkcjami organów i części ciała człowieka. Szczególnie nowatorskie rozwiązania wprowadził w przypadku miast portowych położonych nad rzeką, gdzie m.in. brał pod uwagę zagrożenie powodziowe. Wiele uwagi poświęcał również projektowaniu kościołów, które podporządkowane koncepcji stosunku pomiędzy Bogiem a ludźmi. Większość z teoretycznych projektów i rozważań zawarł w monumentalnym, bogato ilustrowanym dziele Trattato d’archittetura civile e militare (1482) częściowo nawiązującym do Witruwiusza
Obrazy artysty
- Widok architektoniczny – ok. 1490–1500, tempera, deska topolowa 131 x 233 cm, Gemäldegalerie berlin
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Projekty fortyfikacyjne. vallenuova.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-09)].
- ISNI: 0000000121342163
- VIAF: 56688760
- ULAN: 500115162
- LCCN: n78075973
- GND: 118782339
- NDL: 01041458
- LIBRIS: vs688b2d0cdctrh
- BnF: 12369962d
- SUDOC: 027383717
- SBN: UFIV000608
- NLA: 35891346
- NKC: xx0123576
- BNE: XX1043238
- NTA: 069373272
- CiNii: DA06018031
- Open Library: OL758330A
- PLWABN: 9810594415305606
- NUKAT: n01046056
- J9U: 987007273671805171
- CANTIC: a11236498
- CONOR: 17044323
- ΕΒΕ: 216025
- PWN: 3902437
- Britannica: biography/Francesco-di-Giorgio
- Universalis: francesco-di-giorgio-martini
- NE.se: francesco-di-giorgio-martini-(2), francesco-di-giorgio-martini
- SNL: Francésco_di_Giórgio_Martini
- Catalana: 0040811
- Hrvatska enciklopedija: 20362