Ferrari Mythos
Ferrari Mythos | |||
Producent | Ferrari | ||
---|---|---|---|
Projektant | Pininfarina | ||
Zaprezentowany | Listopad 1989 | ||
Okres produkcji | 1989 | ||
Miejsce produkcji | Cambiano | ||
Dane techniczne | |||
Segment | supersamochód segmentu C | ||
Typy nadwozia | 2-drzwiowy roadster | ||
Skrzynia biegów | 5-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 4335 mm | ||
Szerokość | 2100 mm | ||
Wysokość | 1064 mm | ||
Rozstaw osi | 2550 mm | ||
Masa własna | 1250 kg | ||
Liczba miejsc | 2 | ||
Dane dodatkowe | |||
Pokrewne | Ferrari Testarossa | ||
|
Ferrari Mythos – supersamochód klasy kompaktowej wyprodukowany pod włoską marką Ferrari w 1989 roku.
Historia i opis modelu
Pod koniec lat 80. XX wieku włoskie studio projektowe Pininfarina nawiązało współpracę z Ferrari w celu opracowania projektu sportowego, dwumiejscowego roadstera mającego na celu zademonstrować możliwości włoskiego wzornictwa motoryzacyjnego[1]. Efektem prac było Ferrari Mythos, przedstawione podczas listopadowych targów Tokyo Motor Show w 1989 roku[2]. Samochód otrzymał futurystyczną, jak na ówczesną epokę, stylistykę odznaczającą się smukłą sylwetką z niewielką szybą czołową, szpiczastym i długim przodem. Tylny spojler można regulować się w zakresie 30 centymetrów na wysokość i odchylać o 20 stopni, optymalizując właściwości aerodynamiczne sportowego modelu[3].
Samochód wykorzystał płytę podłogową modelu Testarossa, dzieląc z nim nie tylko podzespoły techniczne, ale i jednostką napędową[4]. Do napędu Ferrary Mythos wykorzystany został nietypowy silnik typu bokser, który charakteryzował się dwunastoma przeciwlegle, płasko rozmieszczonymi cylindrami. Je o pojemności 4943 cm³ i mocy 385 KM, zdolny rozwinąć prędkość maksymalną 290 km/h. Posiadał napęd na tylne koła[5].
Sprzedaż
Ferrari Mythos nie zostało przeznaczone do produkcji seryjnej - samochód powstał pierwotnie w jednym egzemplarzu do celów demonstracyjnych, który przez kolejne lata trafiał na różne ekspozycje włoskiej firmy. Jednakże, specjalne zamówienie na dodatkowe dwa egzemplarze złożył sułtan Brunei Hassanal Bolkiah[6], które zasiliły jego kilkutysięczną kolekcję samochodów[7]. Jeden z tych egzemplarzy Mythosa przez kolejne 30 lat pozostał w użyciu - w lipcu 2019 roku przetransportowano go do Monako, gdzie sfotografowano i nagrano go w ruchu ulicznym[8].
Unikatowe auto było także jednym z dostępnych samochodów w grze komputerowej Test Drive III: The Passion, występując tam pod nazwą Pininfarina Mythos[9].
Silnik
- B12 4.9l 390 KM
Przypisy
- ↑ Ferrari Mythos. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ Take a detailed look at the unique Ferrari Mythos prototype. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ 1989 Ferrari Mythos: Concept We Forgot. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ Ferrari - Mythos. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ 1989 Ferrari Mythos. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ Ferrari Mythos. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ Ferrari Mythos. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).
- ↑ The Ferrari Mythos Is an Awe-Inspiring Forgotten Icon. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ Design Review: Ferrari Mythos (1989). [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- p
- d
- e
sportowe |
|
---|---|
GT |
|
2+2 | |
America |
|
V6/V8 | |
RTR 2+2 |
|
H-12 | |
supersamochody |