Eugongylini

Eugongylini
Welch, 1982[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – Leiolopisma telfairii
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Scincomorpha

Rodzina

scynkowate

Podrodzina

Lygosominae

Plemię

Eugongylini

Typ nomenklatoryczny

Eugongylus Fitzinger, 1843

Synonimy
  • Eumecae[a] Fitzinger 1843[2]
  • Cryptoblephari[b] Fitzinger 1843[3]
  • Ablephari[c] Welch 1982[1]
  • Panaspiini[d] Welch 1982[1]
  • Eugongylidae — Hedges & Conn, 2012[4]
Rodzaje

47 rodzajów – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Eugongylini – plemię jaszczurek z podrodziny Lygosominae w obrębie rodziny scynkowatych (Scincidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Afryce, Eurazji, Australii i Oceanii[5][6].

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące rodzaje[5]:

  • Ablepharus Fitzinger, 1824
  • Acritoscincus Wells & Wellington, 1985
  • Anepischetosia Wells & Wellington, 1985 – jedynym przedstawicielem jest Anepischetosia maccoyi (Lucas & Frost, 1894)
  • Austroablepharus Couper, Hoskin, Potter, Bragg & Moritz, 2018
  • Caesoris Sadlier, Bauer, Shea, & Smith, 2015 – jedynym przedstawicielem jest Caesoris novaecaledoniae (Parker, 1926)
  • Caledoniscincus Sadlier, 1987
  • Carinascincus Wells & Wellington, 1985
  • Carlia Gray, 1845
  • Celatiscincus Sadlier, Smith & Bauer, 2006
  • Cophoscincopus Mertens, 1934
  • Cryptoblepharus Wiegmann, 1834
  • Emoia Gray, 1845
  • Epibator Sadlier, Bauer, Shea, & Smith, 2015
  • Eroticoscincus Wells & Wellington, 1984 – jedynym przedstawicielem jest Eroticoscincus graciloides (Lönnberg & Andersson, 1913)
  • Eugongylus Fitzinger, 1843
  • Geomyersia Greer & Parker, 1968
  • Geoscincus Sadlier, 1987 – jedynym przedstawicielem jest Geoscincus haraldmeieri (Böhme, 1976)
  • Graciliscincus Sadlier, 1987 – jedynym przedstawicielem jest Graciliscincus shonae Sadlier, 1987
  • Harrisoniascincus Wells & Wellington, 1984 – jedynym przedstawicielem jest Harrisoniascincus zia (Ingram & Ehmann, 1981)
  • Kanakysaurus Sadlier, Whitaker, Bauer & Smith, 2004
  • Kuniesaurus Sadlier, Deuss, Bauer & Jourdan, 2019 – jedynym przedstawicielem jest Kuniesaurus albiauris Sadlier, Deuss, Bauer & Jourdan, 2019
  • Lacertaspis Perret, 1975
  • Lacertoides Sadlier, Shea & Bauer, 1997 – jedynym przedstawicielem jest Lacertoides pardalis Sadlier, Shea & Bauer, 1997
  • Lampropholis Fitzinger, 1843
  • Leiolopisma Duméril & Bibron, 1839
  • Leptosiaphos Schmidt, 1943
  • Liburnascincus Wells & Wellington, 1984
  • Lioscincus Bocage, 1873
  • Lygisaurus De Vis, 1884
  • Marmorosphax Sadlier, 1987
  • Menetia Gray, 1845
  • Morethia Gray, 1845
  • Nannoscincus Günther, 1872
  • Oligosoma Girard, 1857
  • Panaspis Cope, 1868
  • Phaeoscincus Sadlier, Smith & Bauer, 2014
  • Phasmasaurus Sadlier, Bauer, Shea, & Smith, 2015
  • Phoboscincus Greer, 1974
  • Proablepharus Fuhn, 1969
  • Pseudemoia Fuhn, 1967
  • Pygmaeascincus Couper & Hoskin, 2014
  • Saproscincus Wells & Wellington, 1984
  • Sigaloseps Sadlier, 1987
  • Simiscincus Sadlier & Bauer, 1997 – jedynym przedstawicielem jest Simiscincus aurantiacus Sadlier & Bauer, 1997
  • Tachygyia Mittleman, 1952 – jedynym przedstawicielem jest Tachygyia microlepis (Duméril & Bibron, 1839)
  • Techmarscincus Wells & Wellington, 1985 – jedynym przedstawicielem jest Techmarscincus jigurru (Covacevich, 1984)
  • Tropidoscincus Bocage, 1873

Uwagi

  1. ↑ Typ nomenklatoryczny: Eumeces Wiegmann, 1834; nomen oblitum.
  2. ↑ Typ nomenklatoryczny: Cryptoblepharis Cocteau, 1836 (= Cryptoblepharus Wiegmann, 1834); nomen oblitum.
  3. ↑ Typ nomenklatoryczny: Ablepharus Fitzinger, 1843; nomen oblitum.
  4. ↑ Typ nomenklatoryczny: Panaspis Cope, 1868.

Przypisy

  1. ↑ a b c K.R.G. Welch. Herpetology of the Old World 2. Preliminary comments on the classification of skinks (family Scincidae) with specific reference to those genera found in Africa, Europe and southwest Asia. „Herptile”. 7 (4), s. 26, 1982. (ang.). 
  2. ↑ Fitzinger 1843 ↓, s. 22.
  3. ↑ Fitzinger 1843 ↓, s. 23.
  4. ↑ S.B. Hedges & C.E. Conn. A new skink fauna from Caribbean islands (Squamata, Mabuyidae, Mabuyinae). „Zootaxa”. 3288 (1), s. 28, 2012. DOI: 10.11646/zootaxa.3288.1.1. (ang.). 
  5. ↑ a b P. Uetz & J. Hallermann: Higher taxa: Eugongylini. The Reptile Database. [dostęp 2024-01-26]. (ang.).
  6. ↑ R. Midtgaard: Family Scincidae. RepFocus. [dostęp 2024-01-16]. (ang.).

Bibliografia

  • L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 1–106; i–vi (Conspectus geographicus). (łac.).