Elodina perdita
| Elodina perdita | |||
| Miskin, 1889 | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Rząd | motyle | ||
| Rodzina | bielinkowate | ||
| Podrodzina | Pierinae | ||
| Plemię | Elodinini | ||
| Rodzaj | Elodina | ||
| Gatunek | Elodina perdita | ||
| |||
Elodina perdita – gatunek motyla z rodziny bielinkowatych i podrodziny Pierinae.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1889 roku przez Williama Henry’ego Miskina na łamach „Proceedings of the Royal Society of Queensland”[1][2]. Jako miejsce typowe wskazano Bowen w Australii[3][1].
Morfologia
Obie płcie osiągają od 20 do 24 mm długości przedniego skrzydła[3]. Wierzch skrzydła przedniego jest perłowobiały z przyciemnieniem nasady i krawędzi kostalnej oraz czarną plamą wierzchołkową o krawędzi wewnętrznej zwykle równomiernie zaokrąglonej, bez wydatnej wypukłości, przeciągniętej jednak wzdłuż pierwszej i drugiej gałęzi żyłki kubitalnej przedniej. Spód skrzydła przedniego jest perłowobiały z zażółconą nasadą i jasnoszarą plamą wierzchołkową. Wierzch skrzydła tylnego jest perłowobiały. Spód jego w porze wilgotnej jest biały, w porze suchej zaś u samic żółty lub ciemnokremowy, a u samców brązowawy[4][3]. Genitalia charakteryzują się kulistymi, dobrze zesklerotyzowanymi guzkami nasadowymi unkusa[3].
Wyrośnięta gąsienica ma zielone ciało z grubą, białą linią wzdłuż grzbietu, a na śródtułowiu oraz segmentach odwłoka drugim, czwartym i ósmym z czerwonymi kropkami po jej bokach. Ostatni segment odwłoka jest w tyle rozwidlony i ma zabarwienie brudnopomarańczowe[3].
Ekologia i występowanie
Owad endemiczny dla Australii, znany tylko z środkowo-wschodniego Queenslandu[3][4]. Rozmieszczony jest wzdłuż wybrzeża od Ingham na północy do Mackay na południu, zamieszkując ponadto wyspy: Holbourne Island, Olden Island, Hayman Island, Shaw Island i Carlisle Island[3].
Zasiedla nadbrzeżne wydmy w nizinnych lasach monsunowych, ale osobniki dorosłe zalatują także do zdominowanych przez melaleuki zadrzewień, mokradeł i lasów nadrzecznych[4][3]. Postacie dorosłe spotykane są we wszystkich miesiącach oprócz stycznia[4]. Gąsienice są fitofagami żerującymi na kaparach z gatunku C. sepiaria[4].
Przypisy
- ↑ a b William Henry Miskin. Note on some undescribed Australian Lepidoptera (Rhopolocera). „Proceedings of the Royal Society of Queensland”. 6 (5), s. 263-266, 1889.
- ↑ Markku Savela: Elodina C. & R. Felder, [1865]. [w:] funet.fi [on-line]. [dostęp 2022-12-29].
- ↑ a b c d e f g h Murdoch De Baar, David Hancock. The Australian species of Elodina C. & R. Felder (Lepidoptera: Pieridae). „Australian Entomologist”. 20 (1), s. 25-43, 1993.
- ↑ a b c d e Michael F. Braby: The Complete Guide to Butterflies of Australia. Collingwood: CSIRO Publishing, 2004, s. 144-145.
