Elio P4
Elio P4 | |||
Producent | Elio | ||
---|---|---|---|
Projektant | Paul Elio | ||
Zaprezentowany | styczeń 2014 | ||
Okres produkcji | 2017 | ||
Miejsce produkcji | Shreveport | ||
Dane techniczne | |||
Segment | B | ||
Typy nadwozia | 2-drzwiowe coupe | ||
Skrzynia biegów | 5-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 4076 mm | ||
Szerokość | 1917 mm | ||
Wysokość | 1376 mm | ||
Rozstaw osi | 2794 mm | ||
Liczba miejsc | 1 | ||
Dane dodatkowe | |||
Konkurencja | Arcimoto FUV | ||
|
Elio P4 – trójkołowy samochód osobowy klasy miejskiej wyprodukowany pod amerykańską marką Elio w 2017 roku.
Historia i opis modelu
W maju 2013 roku założony w 2009 roku amerykański startup Elio Motors przedstawił prototyp będący wczesnorozwojową realizacją swojego trójkołowego samochodu[1]. Produkcyjny model przedstawiono nieco ponad 8 miesięcy później, nadając mu nazwę Elio P4[2].
Charakterystycznymi cechami wizualnymi pojazdu stała się m.in. koncepcja trójkołowca, z dwukołową osią przednią oraz zawężoną częścią tylną z pojedynczym kołem. Nadwozie zyskało wąski i smukły kształt, z jednomiejscową kabiną, do której dostęp można uzyskać po obu stronach pojazdu. Standardowe wyposażenie pojazdu według deklaracji producenta miałoby obejmować m.in. elektrycznie sterowane szyby, tempomat, oświetlenie wnętrza, radio, a także regulowany w sześciu płaszczyznach fotel kierowcy[3].
Kształt nadwozia oraz współtworzących go detali został podyktowany jak najlepszymi właściwościami aerodynamicznymi, zapewniając możliwość pozyskania relatywnie jak najniższego spalania. 55-konny, trzycylindrowy silnik benzynowy o pojemność 0,9-litra miał pozwolić na uzyskanie średniego spalania 2,8 litra na 100 kilometrów[2]. Silnik miał pozwolić przekroczyć prędkość 100 km/h, będąc optymalnym jednak do poruszania się głównie w warunkach miejskich i okołomiejskich[4].
E
We wrześniu 2021 roku, po ponad dwu latach braku informacji na temat kondycji kontrowersyjnego przedsięwzięcia Elio Motors, firma ogłosiła, że dotychczas zakładany w planach silnik benzynowy zostanie zastąpiony elektrycznym. Model o nazwie Elio E miałby rozwijać maksymalną prędkość 177 km/h, umożliwiając zasięg na jednym ładowaniu do ok. 242 kilometry. Nie wskazano szczegółów nt. baterii[5].
Sprzedaż
Kwestia wdrożenia Elio P4, a później Elio E, do sprzedaży okazała się przedmiotem szerokich kontrowersji i zarazem największym problemem, jaki stanął na drodze autorom projektu. Od momentu debiutu z 2014 roku, podczas którego początek produkcji planowano na 2015 rok, nie udało się tego dokonać przez kolejne 7 lat[6]. Firma była w stanie wyprodukować jedynie serię próbnych egzemplarzy w 2017 roku w byłej fabryce General Motors w mieście Shreveport w stanie Luizjana[7].
Silnik
- R3 0.9l
Przypisy
- ↑ Elio Motors unveils prototype 3-wheeler. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
- ↑ a b Elio Motors Previews New Ultra-Efficient P4 Model Priced from $6,800. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
- ↑ Features. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
- ↑ Elio Motors Shows Off Engine For Their $6,800, 84MPG Car. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
- ↑ Elio Motors. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
- ↑ Exclusive Capsule Review: Elio Motors P4 Prototype. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
- ↑ Production Elio P4. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).