Eitel Friedrich von Hohenzollern-Sigmaringen
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 25 września 1582 | ||
Data i miejsce śmierci | 19 września 1625 | ||
Miejsce pochówku | |||
Biskup Osnabrücku | |||
Okres sprawowania | 1623–1625 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Kreacja kardynalska | 11 stycznia 1621 | ||
Kościół tytularny | |||
|
Konsekrator | Attilio Amalteo |
---|---|
Współkonsekratorzy | Giulio Sansedoni |
Eitel Friedrich von Hohenzollern-Sigmaringen (ur. 25 września 1582 w Sigmaringen, zm. 19 września 1625 w Bad Iburg) – niemiecki kardynał.
Życiorys
Urodził się 25 września 1582 roku w Sigmaringen, jako syn Karla II von Hohenzollern-Sigmaringena i Euphrosyne von Oettingen-Wallerstein[1]. Przyjął święcenia kapłańskie, a po rezygnacji swojego brata, przejął po nim kanonikat kapituły w Kolonii[1]. Pełnił funkcję kanonika w kilku innych miastach Królestwa Niemieckiego, a także został szambelanem papieskim[1]. 11 stycznia 1621 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Lorenzo in Panisperna[2]. 19 kwietnia 1623 roku został wybrany biskupem Osnabrücku (zatwierdzony 2 października), a 29 października przyjął sakrę[2]. Zarządzał diecezją poprzez wikariusza generalnego Alberta Lucieniusa[1]. W 1625 roku Urban VIII zaproponował mu objęcie diecezji Bressanone, jednak kardynał zmarł 19 września w Bad Iburg[1].