Dzióbica
Pterostoma | |||
Germar, 1812 | |||
Dzióbica głaszczkówka, imago w pozycji spoczynkowej | |||
Gąsienica dzióbicy głaszczkówki | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Rząd | motyle | ||
Podrząd | Glossata | ||
Infrarząd | |||
Rodzina | garbatkowate | ||
Podrodzina | Notodontinae | ||
Plemię | Notodontini | ||
Rodzaj | Pterostoma | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Phalaena palpina Clerk, 1759 | |||
Synonimy | |||
| |||
|
Dzióbica[1] (Pterostoma) – rodzaj motyli z rodziny garbatkowatych.
Motyle o krępym ciele. Ubarwienie mają żółte lub brązowoszare z prążkami i kreskami we wzorze. Głowa ich jest zaopatrzona w nieowłosione oczy złożone, słabo rozwiniętą ssawkę i obustronnie grzebykowane czułki, natomiast pozbawiona jest przyoczek. Charakterystyczna jest budowa głaszczków. Są one bardzo długie, kosmato owłosione i sterczą ku przodowi tworząc „dzióbek”. Gęste owłosienie tułowia tworzy na jego grzbietowej stronie sterczący czub. Skrzydła obu par są wydłużone. Przednie skrzydło ma krawędź zewnętrzną ząbkowaną, a krawędź tylną z pojedynczym, szerokim zębem. Długi odwłok u samca wieńczy podwójny pędzelek włosków[2].
Wśród roślin żywicielskich gąsienic wymienia się wierzby, topole, olchy, lipy, dęby, jabłonie, klony i makie[3]. Owady dorosłe nie pobierają pokarmu. Są aktywne nocą, w dzień przesiadując na pniach i gałęziach drzew. Przylatują do sztucznych źródeł światła[2].
Przedstawiciele rodzaju zamieszkują krainę palearktyczną i północne skraje krainy orientalnej, docierając na południe do Iranu i północnej Mjanmy[3]. W Polsce rodzaj reprezentowany jest tylko przez dzióbicę głaszczkówkę[2].
Takson ten wprowadzony został w 1812 roku przez Ernsta Friedricha Germara. Zalicza się doń 6 opisanych gatunków[3]:
- Pterostoma gigantina Staudinger, 1892
- Pterostoma griseum (Bremer, 1861)
- Pterostoma hoenei Kiriakoff, 1963
- Pterostoma palpina (Clerck, 1759) – dzióbica głaszczkówka, dzióbica słomka
- Pterostoma pterostomina (Kiriakoff, 1963)
- Pterostoma sinica Moore, 1877
Przypisy
- ↑ J. Heintze: Motyle Polski (wyd. II). Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990.
- ↑ a b c Edward Sołtys: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVII Motyle – Lepidoptera, zeszyt 47-50. Notodontidae, Thaumetopoeidae, Thyatriridae, Drepanidae. Warszawa: PWN, Polski Związek Entomologiczny, 1965.
- ↑ a b c Markku Savela: Pterostoma Germar, 1812. [w:] Funet.fi [on-line]. [dostęp 2020-12-14].