Dydiowa
wieś | |||
Ostatnie zabudowanie wsi – bacówka Dydiówka (spalona w 2018) | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | bieszczadzki | ||
Gmina | Lutowiska | ||
Sołectwo | Stuposiany[2] | ||
Liczba ludności (2006) | 0 | ||
Strefa numeracyjna | 13 | ||
Kod pocztowy | 38-713[3] | ||
Tablice rejestracyjne | RBI | ||
SIMC | 0996270 | ||
Położenie na mapie gminy Lutowiska | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego | |||
49°10′46″N 22°44′42″E/49,179444 22,745000[1] | |||
|
Dydiowa (w latach 1977–1981 Zacisze) – nieistniejąca wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska[4] na granicy polsko-ukraińskiej. Znajdowała się w Bieszczadach, w zakolu Sanu, niedaleko miejscowości Stuposiany.
Do 1934 roku odrębna gmina jednostkowa, a w latach 1934–1945 gromada w zbiorowej gminie Tarnawa Niżna, należącej do powiatu turczańskiego w woj. lwowskim (do 1931 woj. stanisławowskie). W latach 1945–1951 w obrębie powiatu leskiego w woj. rzeszowskim, w 1952–1972 powiatu ustrzyckiego, a w 1972–1975 powiatu bieszczadzkiego w tymże województwie (1952–1954 i od 1973 w gminie Lutowiska (Szewczenko)). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
W sierpniu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 20 Polaków[5].
Główna zabudowa wsi stała po dzisiejszej ukraińskiej stronie granicy. Mieszkańcy prawobrzeżnej Dydiowej zostali wysiedleni w 1945 roku w rejon Sokala, części lewobrzeżnej w 1946 roku. Obecnie nie ma zabudowań, jedyne zabudowanie na terenach byłej wsi, czyli bacówka po polskiej stronie, zwana Dydiówką (adres: Dydiowa 1), spłonęła 4 sierpnia 2018 roku[6][7].
W 1945 mieszkańcy zakopali we wsi dzwon z miejscowej cerkwi, którego do dzisiaj nie udało się zlokalizować[8].
Demografia
- 1921 Dydiową zamieszkiwały 904 osoby (w 152 domach mieszkalnych):
- 812 wyznania greckokatolickiego
- 76 wyznania mojżeszowego
- 16 wyznania rzymskokatolickiego
- 210 osób podczas spisu powszechnego podało narodowość polską (w tym prawie wszystkie osoby wyznania mojżeszowego)
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 27782
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ Stuposiany, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1232 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rejestr TERYT
- ↑ SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1111, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
- ↑ Grupa Bieszczady [online], facebook.com [dostęp 2018-10-24] (pol.).
- ↑ Google Maps [online], Ruiny bacówki w Dydiowej (Google Maps) [dostęp 2018-10-24] (pol.).
- ↑ Krzysztof Potaczała: Bieszczady w PRL-u. Olszanica: Wydawnictwo BOSZ, 2012, s. 161. ISBN 978-83-7576-154-2.
Linki zewnętrzne
- Dydiowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 242 .
- Historia Żydów w Dydiowej na portalu Wirtualny Sztetl
- p
- d
- e
- Siedziba gminy: Lutowiska
Wsie |
|
---|---|
Osady | |
Części wsi |
|
Nieoficjalna część wsi |
|
Miejscowości opuszczone |
|