Dom Śląski w Krakowie
nr rej. A-1073 z dnia 9 grudnia 1997[1] | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres | ul. Królewska 1 | ||
Styl architektoniczny | modernizm | ||
Architekt | Józef Rybicki | ||
Kondygnacje | 5 | ||
Rozpoczęcie budowy | 1932 | ||
Ukończenie budowy | 1937 | ||
Położenie na mapie Krakowa | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
50°04′13,95″N 19°55′28,87″E/50,070542 19,924686 | |||
|
Dom Śląski – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy V przy ulicy Królewskiej 1, na rogu z ulicą Pomorską 2–4, na Nowej Wsi.
Historia
Budowa Domu Śląskiego była inicjatywą Związku Obrony Kresów Zachodnich. Parcela pod inwestycję została przekazana nieodpłatnie przez miasto Kraków, zaś pieniądze na budowę pochodziły z funduszy pozostałych po akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku. Projekt gmachu sporządził w 1931 architekt Józef Rybicki. Wzniesiono go w latach 1932–1937. Kierownikiem budowy był Ludwik Wojtyczko, który często jest błędnie podawany jako projektant budynku[2]. Budowla miała wielofunkcyjny charakter. Mieściły się tu mieszkania, do których wejście prowadziło od ulicy Królewskiej, jak i część usługowa z bursą dla studentów, domem wycieczkowym, stołówką, biurami, biblioteką, salami wykładowymi i salą kinową, do której wejście umieszczono od ulicy Pomorskiej[2].
13 września 1939 budynek został zajęty przez niemieckie władze okupacyjne i przekazany na siedzibę komendy Sicherheitspolizei (Policji Bezpieczeństwa) i Sicherheitsdienst (SD). W piwnicach zorganizowano areszt tymczasowy Gestapo, natomiast na pierwszym i drugim piętrze sale przesłuchań[3].
Po wojnie gmach stał się siedzibą Ligi Obrony Kraju. Mieściło się w nim kino (od 1937 "LOPP", potem, do 1994 "Wolność") i dom studencki uczelni artystycznych. W budynku znajdowało się także kasyno milicyjne. Po drugiej stronie ul. Królewskiej miały siedziby milicja oraz Służba Bezpieczeństwa. Od 1981 znajduje się w nim oddział „Ulica Pomorska” Muzeum Historycznego Miasta Krakowa[3].
W 1975 roku na fasadzie budynku, od strony ul. Pomorskiej, odsłonięto tablicę pamiątkową upamiętniającą ofiary Gestapo.
9 grudnia 1997 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[4]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[5].
Architektura
Budynek składa się z czterech skrzydeł otaczających wewnętrzny dziedziniec, z czego dwa mają elewacje frontowe. Ma pięć kondygnacji. Gmach reprezentuje styl funkcjonalistyczny w jego wczesnej formie. Bryła budynku jest dynamiczna i zróżnicowana. Narożnik został zaokrąglony i podkreślony uskokami. Parter został potraktowany cokołowo i obłożony ciemnym klinkierem. W kondygnacji tej od strony ulicy Królewskiej zaprojektowano filarowe podcienia z wejściem do części mieszkalnej. Elewacja wyższych kondygnacji została podzielona horyzontalnie poprzez umieszczenie okien w klinkierowych pasach. Na pierwszym piętrze narożnika znajdowała się pierwotnie loggia, która została zabudowana po II wojnie światowej[2].
Klatka schodowa części mieszkalnej została ozdobiona eleganckimi detalami z opartowską posadzką i stylizowanymi skrzynkami pocztowymi[2]
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2020-08-08] .
- ↑ a b c d Aneta Borowik: Dom Śląski. szlakmodernizmu.pl. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ a b Historia. muzeumkrakowa.pl. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych miasta Krakowa
- ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa