Dodge Monaco (1964)
Ten artykuł dotyczy samochodu z lat 1964–1978. Zobacz też: Dodge Monaco (1989). |
Dodge Monaco – samochód osobowy klasy średniej wyższej (pełnowymiarowej) produkowany pod amerykańską marką Dodge w latach 1964–1978.
Pierwsza generacja
Dodge Monaco I | |||
Producent | Dodge | ||
---|---|---|---|
Zaprezentowany | Wrzesień 1964 | ||
Okres produkcji | 1964–1968 | ||
Miejsce produkcji | Hamtramck | ||
Poprzednik | Dodge Custom 880 | ||
Następca | Dodge Monaco II | ||
Dane techniczne | |||
Segment | E | ||
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan | ||
Skrzynia biegów | 3 i 4-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 5420 mm | ||
Szerokość | 2000 mm | ||
Wysokość | 1430 mm | ||
Rozstaw osi | 3100 mm | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Dane dodatkowe | |||
Pokrewne | Plymouth Fury | ||
|
Dodge Monaco I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1964 roku.
Pierwsze wcielenie Monaco zostało oparte na platformie C-body, na której zbudowany został także pokrewny model Plymouth Fury w ramach szerokiego partnerstwa firm podlegających koncernowi Chrysler. Samochód wyróżniał się masywną sylwetką, z kanciasto zarysowanymi nadkolami i dużym tylnym zwisem[1]. Pas przedni zdobiła atrapa chłodnicy wyróżniały dwie chromowane poprzeczki, a także podwójne okrągłe reflektory. Opcjonalnym rozwiązaniem było podwójne malowanie dachu[2].
Silniki
- V8 5.2l B
- V8 6.2l B
- V8 7.2l RB
Druga generacja
Dodge Monaco II przed liftingiem | |||
Inne nazwy | Chrysler 383 | ||
---|---|---|---|
Producent | Dodge | ||
Zaprezentowany | Styczeń 1968 | ||
Okres produkcji | 1968–1973 | ||
Miejsce produkcji | Hamtramck | ||
Poprzednik | Dodge Monaco I | ||
Następca | Dodge Monaco III | ||
Dane techniczne | |||
Segment | |||
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan | ||
Skrzynia biegów | 3 i 4-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 5418 mm | ||
Szerokość | 2032 mm | ||
Wysokość | 1433 mm | ||
Rozstaw osi | 3073 mm | ||
Masa własna | 1900 kg | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Dane dodatkowe | |||
Modele bliźniacze | |||
Pokrewne | |||
|
Dodge Monaco II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1968 roku.
Druga generacja Dodge'a Monaco została zbudowana w oparciu o zmodernizowaną platformę C-body[3], na której równolegle zbudowano także pokrewny model Polara. Przełożyło się to na większe i przestronniejsze nadwozie. Samochód zyskał bardziej stonowane proporcje, przechodząc ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika. Z przodu pojawiła się większa atrapa chłodnicy, którą ponownie współtworzyły podwójne okrągłe reflektory[4].
Restylizacje
Podczas trwającej 5 lat produkcji Dodge Monaco II przeszedł dwie duże modernizacje. Pierwsza, przeprowadzona w 1970 roku, wiązała się z przemodelowanym pasem przednim, gdzie reflektory zostały niżej osadzone wraz z atrapą chłodnicy. Druga modernizacja w 1972 roku przeniosła gruntowną zmianę wyglądu, z nowymi, chowanymi reflektorami i bardziej zaokrągloną sylwetką[5].
Afryka Południowa
Dodge Monaco II był importowany także do Afryki Południowej pod marką Chrysler jako Chrysler 383. Różnice wizualne były minimalne, ograniczając się do innych emblematów producenta[6].
Silniki
- V8 6.2l B
- V8 6.2l B2
- V8 7.2l RB
Dane techniczne
- V8 6,3 l (6286 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV
- Układ zasilania: gaźnik
- Średnica cylindra × skok tłoka: 107,95 mm × 85,85 mm
- Stopień sprężania: 9,2:1
- Moc maksymalna: 294 KM (216 kW) przy 4400 obr./min
- Maksymalny moment obrotowy: 515 N•m przy 2400 obr./min
Trzecia generacja
Dodge Monaco III | |||
Producent | |||
---|---|---|---|
Zaprezentowany | Listopad 1973 | ||
Okres produkcji | 1973–1977 | ||
Miejsce produkcji | |||
Poprzednik | Dodge Monaco II | ||
Następca | Dodge Monaco IV | ||
Dane techniczne | |||
Segment | |||
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan | ||
Skrzynia biegów | 3 i 4-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 5660–5750 mm | ||
Szerokość | 2030 mm | ||
Wysokość | 1400–1490 mm | ||
Rozstaw osi | 3090–3150 mm | ||
Masa własna | 2005–2270 kg | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Dane dodatkowe | |||
Modele bliźniacze | |||
Pokrewne | |||
|
Dodge Monaco III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1973 roku.
Trzecia generacja Monaco przyniosła gruntowną metamorfozę pod kątem stylistycznym. Pojazd ponownie oparto na platformie C-body koncernu Chrysler[7]. Samochód zyskał bardziej kanciastą sylwetkę, z masywnym pasem przednim zdobionym dużą, chromowaną atrapą chłodnicy. Podwójne, okrągłe reflektory zyskały prostokątne zabudowanie, a z tyłu pojawiły się charakterystyczne podłużne lampy w kształcie prostokątnych pasów[8].
Dodge Monaco III stał się popularnym elementem amerykańskiej popkultury dzięki pojawieniu się w serii Blues Brothers jako radiowóz policyjny[9].
Royal Monaco
Monaco trzeciej generacji oferowany był także w luksusowej, topowej wersji Dodge Royal Monaco. Wyróżniała się ona innym malowaniem nadwozia, chowanymi reflektorami pod prostokątnymi kloszami, a także bogatszym poziomem wyposażenia[10].
Silniki
- V8 5.2l
- V8 5.9l
- V8 6.6l
- V8 7.2l
Czwarta generacja
Dodge Monaco IV | |||
Producent | |||
---|---|---|---|
Zaprezentowany | Luty 1976 | ||
Okres produkcji | 1976–1978 | ||
Miejsce produkcji | |||
Poprzednik | Dodge Monaco III | ||
Następca | |||
Dane techniczne | |||
Segment | |||
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan | ||
Skrzynia biegów | 3 i 4-biegowa manualna | ||
Napęd | |||
Długość | 5415–5717 mm | ||
Szerokość | 1974–2002 mm | ||
Wysokość | 1379–1445 mm | ||
Rozstaw osi | 3085 mm | ||
Masa własna | 1635–1995 kg | ||
Liczba miejsc | 5 | ||
Dane dodatkowe | |||
Pokrewne | |||
|
Dodge Monaco IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1976 roku.
W 1976 roku zadebiutowała czwarta i zarazem ostatnia generacja modelu Monaco. Samochód powstał tym razem z równolegle konstruowaną siódmą generacją modelu Coronet[11], pełniąc funkcję jego tańszej i niżej pozycjonowanej odmiany. Monaco IV zyskało charakterystyczną, chromowaną atrapę chłodnicy składającą się z dwóch części a także pionowe, podwójne klosze reflektorów. Innym charakterystycznym akcentem było wybrzuszenie tylnego nadkola[12].
Produkcję zakończono w 1978 roku na rzecz następcy - modelu St. Regis.
Silniki
- L6 3.9l Slant-6
- V8 5.2l B
- V8 5.9l B
- V8 6.2l B
- V8 6.6l B
- V8 7.2l RB
Bibliografia
- 1968 Dodge Monaco 500 technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-12-10]. (ang.).
- 1991 Dodge Monaco technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-12-10]. (ang.).
Przypisy
- ↑ 1965 Dodge Monaco 2-Door Hardtop. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ 1965-1968 Dodge Monaco and 500. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ 1969 Dodge Monaco 2-Door Hardtop. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ The Dodge Monaco. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ 1972 Dodge Monaco 2-Door Hardtop. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ Chrysler of South Africa: from 1910 Maxwell to 2017 Jeep. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ 1973 Dodge Monaco Station Wagon. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ 1973 Dodge Monaco. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ Dodge Monaco "Bluesmobil" - najsłynniejszy radiowóz świata. [dostęp 2020-04-01]. (pol.).
- ↑ 1977 Dodge Royal Monaco. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ 1977 Dodge Monaco Brougham 2-Door Hardtop. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ 1977 Dodge Monaco. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- p
- d
- e
C | |
---|---|
D | |
E |
|
F |
|
sportowe |
|
crossover |
|
SUV |
|
Pick-up | |
Minivan |
|
Van |
|