Cortinarius depressus
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | pieczarniaki | ||
Rząd | pieczarkowce | ||
Rodzina | zasłonakowate | ||
Rodzaj | zasłonak | ||
Gatunek | Cortinarius depressus | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cortinarius depressus Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 314 (1838) [1836-1838] | |||
|
Cortinarius depressus Fr. – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go Elias Fries w 1838 r.[1] Synonim: Gomphos depressus (Fr.) Kuntze 1891[2].
Morfologia
- Kapelusz
Średnica 1,5–6 cm, w młodych owocnikach wypukły z podwiniętym brzegiem, w starszych rozpostarty z ostrym lub tępym garbkiem i prostym brzegiem. Jest higrofaniczny, w stanie wilgotnym ma prążkowany brzeg. Powierzchnia sucha, gładka, barwy ciemno- brązowej, czerwonobrązowej, czarnobrązowej, w owocnikach w stanie suchym barwy brązowej, pokryte przylegającymi, białymi włókienkami osłony[3].
- Blaszki
Średnio gęste, wąsko przyrośnięte, barwy ochrowej, ochrowobrązowej, później cynamonowej. Ostrza blaszek jaśniejsze, postrzępione[3].
- Trzon
Wysokość 2–8,5 cm, grubość 0,3–1 cm, cylindryczny, czasami zwężający się ku dołowi. Powierzchnia o barwie od płowobrązowej do ciemnobrązowej, dołem ciemniejsza z białawymi strefami, pokryta włókienkami osłony całkowitej. Zasnówka biała[3].
Cienki, o barwie od barwy rdzawobrązowej do ciemnobrązowej i słabym zapachu rzodkiewki. Eksykaty mają ciemnobrązowy kapelusz i szarobrązowy trzon[3].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki wąskoelipsoidalne, brązowe, drobno brodawkowane, średnio dekstrynoidalne, o wymiarach 6,0–8,0 × 3,5–4,5 μm. Cheilocystyd brak[3].
Występowanie i siedlisko
Znane jest występowanie Cortinatius depressus w niektórych krajach Europy oraz w jednym miejscu w Kanadzie[4]. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony, ale tylko w niektórych miejscach częsty. W Czechach, Holandii i Bawarii znajduje się na czerwonej liście gatunków zagrożonych[3]. W Polsce do 2013 r. nie notowany. Brak go w Krytycznej liście wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski Władysława Wojewody z 2003 r.[5] Po raz pierwszy trzy jego stanowiska podał T. Ślusarczyk w 2013 r., nie nadał mu jednak polskiej nazwy[3].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje na ubogich glebach w sosnowych borach, czasami na torfowiskach[3].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-10-06] .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-10-06] .
- ↑ a b c d e f g h T.T. Ślusarczyk T.T., Nowe stanowiska grzybów z rodzaju zasłonak (Cortinarius) w Polsce, „Przegląd Przyrodniczy”, 24 (4), 2013, s. 42–68 .
- ↑ Discover Life [online] [dostęp 2021-10-06] .
- ↑ WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .