Bronisław Kwaskowski
major dyplomowany piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1899 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby | do 1940 |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Jednostki | 18 Dywizja Piechoty |
Stanowiska | oficer sztabu |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Bronisław Stanisław Kwaskowski (ur. 26 kwietnia 1899 w Warszawie, zm. 1940 w Katyniu) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się 26 kwietnia 1899 roku w Warszawie, w rodzinie Piotra i Berty[1].
Od 1 października 1917 roku do 18 lipca 1918 roku był uczniem klasy „C” (klasa I) Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[2]. W latach 1921–1923 pełnił służbę w Wielkopolskiej Szkole Podoficerów Piechoty Nr 2 (od 1923 roku – Centralnej Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty Nr 2) w Grudziądzu, a jego oddziałem macierzystym był 7 pułk piechoty Legionów w Chełmie[3][4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 2354. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W latach 1923–1926 pełnił służbę w 27 pułku piechoty w Częstochowie[6]. W dniach 14–15 kwietnia oraz 11–12 maja 1926 roku składał egzamin wstępny do Wyższej Szkoły Wojennej. Z dniem 2 listopada 1926 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego 1926–1928[7]. 19 marca 1928 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 217. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. Z dniem 31 października 1928 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Dowództwa 18 Dywizji Piechoty w Łomży na stanowisko oficera sztabu. Z dniem 1 listopada 1930 roku został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko wykładowcy[9][10][11][12]. 22 grudnia 1934 roku ogłoszono jego przeniesienie do 60 pułku piechoty w Ostrowie Wielkopolskim celem odbycia stażu liniowego na stanowisku dowódcy kompanii[13][14]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku i 83. lokatą w korpusie oficerów piechoty[15]. W marcu 1939 w Wyższej Szkole Wojennej był wykładowcą przedmiotu operacyjna służba sztabów na kursie doskonalenia dla oficerów dyplomowanych[16]. W 1939 roku został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”[17][18]. 10 września 1939 roku w folwarku Michałki kierował walką pododdziałów Kwatery Głównej SGO „Narew” z niemieckim oddziałem pancernym[19].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
Odznaczenia
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie) „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918-1921”[15],
- Złoty Krzyż Zasługi[15],
- Krzyż za Obronę Śląska Cieszyńskiego II kl. (2 października 1919)[20].
Upamiętnienie
5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Zobacz też
- Awanse generalskie oficerów II Rzeczypospolitej Polskiej z 2007
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Zbrodnia katyńska
Przypisy
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 332.
- ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 432.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 45, 727.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 143, 441, 1517.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 112.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 189, 383.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 141, 226.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928 roku, s. 53.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 295.
- ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 14.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 67, 798.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 66.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 258.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 64.
- ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 27.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 449.
- ↑ Dymek 1999 ↓, s. 25, 161.
- ↑ Majorkiewicz 1983 ↓, s. 29-30.
- ↑ Dymek 1999 ↓, s. 94.
- ↑ Latinik 1934 ↓, s. 142.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku). Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1931. [dostęp 2016-06-11].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 1935. [dostęp 2016-06-05].
- Przemysław Dymek: Samodzielna Grupa Operacyjna „Narew” 1939 w polskiej historiografii wojskowej. Poznań: Wydawnictwo SORUS s.c., 1999. ISBN 83-87133-54-X.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Franciszek Ksawery Latinik: Walka o Śląsk Cieszyński w r. 1919. Cieszyn: P. Mitręga, 1934.
- Felicjan Majorkiewicz: Lata chmurne lata dumne. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1983. ISBN 83-211-0428-2.
- Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.