Blok mieszkalny przy ul. Wielkopolskiej 43a-43c w Szczecinie

Blok mieszkalny przy ul. Wielkopolskiej 43a-43c

Widok z placu Teatralnego
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Miejscowość	Szczecin
Adres	ul. Wielkopolska 43a, 43b, 43c
Typ budynku	blok mieszkalny
Styl architektoniczny	modernizm
Architekt	Tadeusz Ostrowski
Inwestor	Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej
Kondygnacje	12
Rozpoczęcie budowy	początek lat 70. XX wieku
Właściciel	Administracja Gruntów, Budynków i Lokali Komunalnych
Plan budynku
Położenie na mapie Szczecina Blok mieszkalny przy ul. Wielkopolskiej 43a-43c
Położenie na mapie Polski Blok mieszkalny przy ul. Wielkopolskiej 43a-43c
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Blok mieszkalny przy ul. Wielkopolskiej 43a-43c
53°26′10,6″N 14°32′57,1″E/53,436278 14,549194
Multimedia w Wikimedia Commons

Blok mieszkalny przy ul. Wielkopolskiej 43a-43c – blok mieszkalny wznoszący się na narożniku ulic Śląskiej i Wielkopolskiej, na obszarze szczecińskiego osiedla Centrum, w dzielnicy Śródmieście. Budynek wyróżniony tytułem „Mistera Szczecina” w 1971 r.^[1]

Blok przy ul. Wielkopolskiej 43a-43c powstał na przełomie lat 60. i 70. XX wieku zgodnie z projektem szczecińskiego architekta Tadeusza Ostrowskiego^[1]. Budynek wzniesiono w miejscu zniszczonych w czasie II wojny światowej środkowego i lewego skrzydła kamienicy przy ul. Wielkopolskiej 43. Na początku lat 10. XXI wieku wykonano termomodernizację fasad^[2].

Blok składa się z trzech segmentów: dwóch, niższych skrzydeł bocznych oraz głównej części, narożnego wieżowca.

Prawe skrzydło budynku przylega z lewej strony do wieżowca, a z prawej do ocalałego prawego skrzydła kamienicy nr 43. Ta część budynku jest pięciokondygnacyjna, jednoosiowa. Z wieżowcem łączy się w sposób płynny poprzez balkony od pierwszego piętra wzwyż. Na parterze znajdują się przejazd bramny oraz kiosk.

Główną część budynku stanowi narożny, 12-kondygnacyjny wieżowiec. Na parterze zaprojektowano pomieszczenia administracyjne. Elewacja boczna od strony ulicy Śląskiej jest czteroosiowa, a od strony Wielkopolskiej dwuosiowa. Elewacja frontowa dzieli się na pięć osi. Cztery pierwsze umieszczono w wykuszu, a piątą po jego prawej stronie. Cechą charakterystyczną wieżowca jest najwyższa, dwunasta kondygnacja w formie nadbudówki nad częścią jedenastej kondygnacji, doświetlona wąskimi okienkami podzielonymi betonowymi wykuszami. Od strony ulicy Wielkopolskiej znajduje się wejście do klatki schodowej.

Lewe skrzydło budynku przylega prawą ścianą szczytową do wieżowca, a lewą do kamienicy przy ul. Wielkopolskiej 44. Jest to obiekt czteroosiowy, podzielony wizualnie na trzy części. W części lewej znajdują się wejście do klatki schodowej i dwie osie. Następnie elewacja załamuje się o kąt około 240 stopni. W tej części znajduje się jedna oś. Kolejna część budynku to rodzaj jednoosiowego łącznika między skrzydłem lewym i wieżowcem.