Biała Rzeka
Część miasta Rumi | |||
Kościół parafialny pw. bł. Edmunda Bojanowskiego | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | wejherowski | ||
Miasto | Rumia | ||
W granicach Rumi | 1954 | ||
SIMC | 0934702 | ||
Położenie na mapie Rumi | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |||
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego | |||
54°34′52″N 18°22′21″E/54,581000 18,372417 | |||
|
Biała Rzeka (kaszb. Kanié Bùdë, niem. Weissfluss) - północne osiedle Rumi (dawna wieś kaszubska) położone przy granicy z Redą, sąsiadujące na wschodzie z Lotniskiem, od zachodu - z kompleksem leśnym Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego.
Wieś dzieliła się na część rumską i zagórską, rumski obszar zwany był Ludwichowem (1928) lub Ludwikowem (1936), niem. Louisenhof lub Ludwigshof (wzmiankowane w 1889 i 1923 roku)[1].
W czasie niemieckiej agresji na Polskę, w dniach 9-11 września 1939 żołnierze 322 Pułku Piechoty armii niemieckiej zabili 21 jeńców polskich z wejherowskiej kompanii ochotniczej[2].
Połączenie z centrum miasta umożliwiają autobusy komunikacji miejskiej z Wejherowa (linie nr. 8,9) i Gdyni (linie nr. 84, 87, J). W roku 1954 Biała Rzeka i okoliczne miejscowości (Zagórze, Szmelta i Janowo) zostały scalone w jeden organizm miejski.
Przypisy
- ↑ Por. J.Treder, Toponimia Rumi. W: Zarys dziejów Rumi. Pod red. J. Banacha, Toruń 1994, s.28.
- ↑ Gańczak 2008 ↓, s. 16.
Bibliografia
- Filip Gańczak: Erika Steinbach. Piękna czy bestia?. Warszawa: 2008. ISBN 978-83-7558-250-5.
- p
- d
- e
Części miasta wg TERYT |
|
---|---|
Inne |
|