Błoto pośniegowe

Błoto pośniegowe – topniejący na drodze świeży śnieg, najczęściej wymieszany ze środkami chemicznymi stosowanymi do obniżenia temperatury topnienia wody. Błoto pośniegowe na skutek obecności zawieszonych w nim zanieczyszczeń, piasku oraz wypełnieniem wodą przestrzeni między śniegiem może mieć barwę szarą, a nawet czarną.

Termin stosowany w opisie warunków panujących na drogach^[1]. Wymieniany jest jako jeden ze stanów opisu nawierzchni po opadach śniegu (nawierzchnia sucha, błoto pośniegowe, śnieg, woda)^[2] oraz jeden ze stanów utrzymania drogi po opadach śniegu (śnieg luźny, śnieg zajeżdżony, błoto pośniegowe, nabój śnieżny)^[3].

Powstaje w wyniku topnienia pokrywy śnieżnej, napływu do niej wody. Powstawaniu błota sprzyja rozjeżdżanie topniejącego śniegu przez koła pojazdów. W stanie naturalnym ma temperaturę 0 °C, zaś z dodatkiem substancji chemicznego utrzymania dróg, niższą. Błoto pośniegowe stanowi poważny problem w ruchu drogowym, zwiększa opory ruchu pojazdów, zwiększa poślizg, a szczególnie akwaplanację.

Do warunków drogowych z błotem pośniegowym przystosowane są opony oznaczone „M+S” (z ang. mud + snow).

• Śryż