Azotyn butylu
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C4H9NO2 | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 103,12 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | bezbarwna ciecz | ||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 544-16-1 | ||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 10996 | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | azotyn izobutylu, azotyn sec-butylu, azotyn tert-butylu | ||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Azotyn butylu, C
4H
9NO
2 – organiczny związek chemiczny z grupy azotynów, ester kwasu azotawego i butanolu. Używany jest głównie rekreacyjnie jako poppers.
Otrzymywanie
Może zostać otrzymany poprzez wkraplanie mieszaniny butanolu z kwasem siarkowym do wodnego roztworu azotynu sodu[5].
Przypisy
- ↑ a b c d CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, s. 3-86, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).
- ↑ a b c Butyl nitrite (nr 226637) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2016-02-22]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b n-Butyl nitrite, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2016-02-22] (ang.).
- ↑ Azotyn butylu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2016-02-22] (ang.).
- ↑ Estry kwasów nieorganicznych. W: Arthur Israel Vogel: Preparatyka organiczna. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1984, s. 348. ISBN 83-204-0579-3.