Asceta

Asceta indyjski (sadhu), który pokrył skórę popiołem

Asceta (gr. asketes „ćwiczący się”) – wyznawca religijny zmierzający do zbawienia przez ascezę. W rozumieniu potocznym człowiek odmawiający sobie przyjemności życiowych z innych pobudek niż religijne.

Wierzący usiłujący osiągnąć zbawienie lub dążący do doskonałości przez ascezę w braminizmie i buddyzmie to sannjasin, w chrześcijaństwie i judaizmie to anachoreta. Zorganizowana zbiorowość mnisza prowadząca ascetyczny tryb życia nazywana jest monastycyzmem[1].

Zobacz też

  • eremita
  • post
  • tapas (asceza)

Przypisy

  1. Zygmunt Poniatowski, Mały słownik religioznawczy, Warszawa:Wiedza Powszechna, 1969, s. 35.
Kontrola autorytatywna (zajęcie):
  • LCCN: sh85008549
  • BnF: 12311163k
  • NKC: ph668469, ph1042454
  • J9U: 987007295766605171