Antoniewicz (herb szlachecki)

Antoniewicz
Ilustracja
Typ herbu

szlachecki

Pierwsza wzmianka

1789

Antoniewicz (Bołoz Antoniewicz) – polski herb szlachecki nadany w Galicji.

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym[1] gałązka róży z liśćmi zielonymi i trzema kwiatami (1, 2).

Klejnot: Samo godło.

Labry: Błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb własny rodu Bołoz Antoniewiczów. Nadany z predykatem Bołoz oraz pierwszym stopniem szlachectwa (Edler von) w Galicji przez Józefa II 23 września 1789 Ormianom braciom Jakubowi i księdzu Dominikowi Antoniewiczom.

Herbowni

Bołoz Antoniewicz.

Zobacz też

Zobacz w Wikiźródłach hasło Antoniewicz (herb szlachecki) w Encyklopedii staropolskiej
Zobacz hasło Antoniewicz w Wikisłowniku

Przypisy

  1. ↑ Część źródeł m.in. Juliusza K. Ostrowskiego Księga herbowa rodów polskich oraz Ludwika Korwin Piotrowskiego Ormiańskie rody szlacheckie podaje pole jako srebrne zgodnie z zasadą alternacji, gdy o. Sadok Barącz podkreśla w połowie XIX w. jego niebieski kolor i takoż w aktach wiedeńskich

Bibliografia

  • Gajl Tadeusz: Herbarz polski, Gdańsk, 2007, ISBN 978-83-60597-10-1.
  • Genealogia Dynastyczna.. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
  • Ostrowski Juliusz, Księga herbowa rodów polskich, s. 320, 533 (nr 3132).
  • (Piotrowski) Korwin Ludwik, Ormiańskie rody szlacheckie, Kraków 1934, s. 59, tabl. II.
  • Theodorowicz Leon, Nieco o heraldyce i rodach Ormian polskich,Lwów 1925, s. 10.