Anna Maria Achenrainer
Data i miejsce urodzenia | 5 lipca 1909 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 14 stycznia 1972 | ||
Narodowość | austriacka | ||
Język | |||
Dziedzina sztuki | pisarka | ||
|
Anna Maria Achenrainer (ur. 5 lipca 1909 w Pfunds, zm. 14 stycznia 1972 w Innsbrucku) – austriacka poetka i pisarka podejmująca głównie tematykę historii i krajobrazu Tyrolu.
Życiorys
Ojciec Anny Marii był kowalem, po jego śmierci w czasie I wojny światowej dorastała w sierocińcu w Scharnitz. Potem uczyła się w szkole w Innsbrucku, w Instytucie Doskonalenia Nauczycieli, gdzie jej pierwszym literackim promotorem był Anton Müller. W 1929 roku opublikowała pierwsze opowiadania i wiersze w tyrolskim magazynie Tiroler Volksbote. Achenrainer była jednym z założycieli stowarzyszenia Turmbund, wciąż istniejącego towarzystwa promocji talentów literackich i artystycznych w Innsbrucku. Była inicjatorka pierwszych austriackich tygodni kultury młodzieżowej[1].
Anna Maria Achenrainer utrzymywała kontakt z wieloma pisarzami z lat 50. i 60. m.in. z Felixem Braunem(inne języki) i Eriką Burkart(inne języki). W 1950 roku otrzymała austriacką nagrodę państwową za swój pierwszy tom poezji. Od 1969 do 1972 roku była współredaktorem literackiego rocznika Wort im Gebirge. Schrifttum aus Tirol, założonego przez Josefa Leitgeba(inne języki) w 1949 roku. Zmarła w 1972 roku. Jej grób znajduje się na cmentarzu w Mühlau w Innsbrucku[2].
Wybrana twórczość
- Verliebter September, 1958
- Das Engelfernrohr, 1960
- Appassionata, 1950
- Der zwölfblättrige Lotos, 1957
- Der grüne Kristall, 1960
- Die Windrose, 1962
- Das geflügelte Licht, 1963
- Frauenbildnisse aus Tirol, 1964
- Horizonte der Hoffnung, 1966
- Lob des Dunkels und des Lichts, 1968
- Zeit der Sonnenuhren, 1969
- Antonia van Mer, 1972
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Twórczość Anny Marii Achenrainer w Deutsche Nationalbibliothek