Anastazy (antypapież)

Anastazy III
Anastazy Bibliotekarz
antypapież
Data urodzenia

810

Data śmierci

879

Antypapież
Okres sprawowania

855

Kardynał od św. Marka
Okres sprawowania

847–855

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

847
Leon IV

Pontyfikat

855

Anastazy Bibliotekarz, Anastazy III (ur. ok. 810, zm. ok. 879) – antypapież w okresie od sierpnia do września 855 roku[1].

Życiorys

Był kuzynem biskupa Orte Arseniusza[1]. W 847 roku został mianowany kardynałem-prezbiterem, przez papieża Leona IV[2]. Skonfliktowany z papieżem, zyskał poparcie u cesarza Ludwika II, a większość czasu spędzał w Akwilei, odmawiając powrotu[1]. Został więc ekskomunikowany (850), a potem dwukrotnie obłożony anatemą (853)[1].

Po śmierci papieża Leona IV, ale przed intronizacją Benedykta III, stronnictwo cesarskie osadziło na tronie papieskim Anastazego[1]. Zajął siłą Lateran, a także uwięził i torturował Benedykta III[2]. Jednak w wyniku dezaprobaty ludu rzymskiego i niechęci kleru, po dwóch dniach zmuszony był ustąpić[2]. W wyniku pojednania z prawowitym papieżem Benedyktem, odstąpiono od represji wobec Anastazego – został jedynie sprowadzony do stanu świeckiego i umieszczony w klasztorze[1].

W latach pontyfikatu Mikołaja I, Anastazy został opatem klasztoru Santa Maria in Trastevere, a w 14 grudnia 867 zdjęto z niego kary kościelne[1]. Hadrian II mianował go bibliotekarzem i kanclerzem Kościoła rzymskiego; funkcje te pełnił do śmierci[1].

W 868 r. został powtórnie ekskomunikowany z powodu oskarżeń o współudział w zbrodni swego przyrodniego brata Eleuteriusza, który zgwałcił i zamordował córkę Hadriana II, a potem zamordował także jej matkę. Anastazego oczyszczono jednak z zarzutów i był później delegatem Stolicy Apostolskiej na Sobór konstantynopolitański IV[1].

Niekiedy jest uważany za jednego ze współautorów Liber Pontificalis[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 150-151. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 53-54. ISBN 83-7006-437-X.

Bibliografia

  • "Poczet papieży" Michał Gryczyński
  • Anastasius Bibliothecarius. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-03-11]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
III wiek
IV wiek
V wiek
VI wiek
  • Dioskuros
VII wiek
  • Teodor
  • Paschalis
VIII wiek
  • Konstantyn II
  • Filip
IX wiek
  • Jan VIII
  • Anastazy III
X wiek
XI wiek
XII wiek
XIV wiek
  • Mikołaj V
  • Klemens VII
  • Benedykt XIII
XV wiek
  • Aleksander V
  • Jan XXIII
  • Klemens VIII
  • Feliks V
  1. Celestyn II ostatecznie nie objął urzędu. Od czasów badań Mercatiego zaliczany do antypapieży, jednak we współczesnej historiografii klasyfikacja ta jest kwestionowana i proponuje się określać go jako „papież elekt”
  • ISNI: 0000000119853554
  • VIAF: 84481982, 266294667, 255555378, 309564671
  • LCCN: n93046086
  • GND: 118965808
  • LIBRIS: 75kmqwzr32065ml
  • BnF: 131877183
  • SUDOC: 035409614
  • SBN: SBLV320559
  • NLA: 61540182
  • NKC: kup19980000001876
  • BNE: XX831285, XX1451410
  • NTA: 06751006X
  • BIBSYS: 23177
  • Open Library: OL5598177A
  • PLWABN: 9810544004805606, 9810598452905606
  • NUKAT: n2005003920
  • J9U: 987007257735505171
  • NSK: 000134555