Albrecht I (książę Brunszwiku-Grubenhagen)

Albrecht I (ur. ok. 1339 r., zm. w 1383 r.) – książę Brunszwiku-Grubenhagen od 1361 r. z dynastii Welfów.

Albrecht był najstarszym synem Ernesta I, księcia Brunszwiku-Grubenhagen, oraz Adelajdy z rodu hrabiów Everstein-Polle. Już za życia ojca dopuszczony do współrządów, po jego śmierci objął samodzielnie władzę w większej części księstwa (młodszemu bratu odstąpił jedynie dwa okręgi). Toczył liczne spory z sąsiadami, czego powodem było tolerowane przez niego rozbójnictwo. W efekcie tych konfliktów Albrecht popadł w ogromne kłopoty finansowe, z których ratował się zastawianiem oraz sprzedażą swych dóbr i praw.

Żoną Albrechta była Agnieszka, córka książę Brunszwiku i Lüneburga Magnusa II. Jedynym dzieckiem z tego małżeństwa był Eryk, który w chwili śmierci Albrechta był niemowlęciem.

• Ferdinand Spehr: Albrecht II. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 1. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1875, s. 263–264. [dostęp 2013-12-06].
• Albrecht II. Herzog v.Braunschweig-Osterode-Salzderhelden. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2018-02-05].