Akroterion
Akroterion, akroterium (naszczytnik) – terakotowa, marmurowa lub brązowa dekoracja, która wieńczyła szczyt i boczne narożniki frontonu w klasycznych budowlach greckich i rzymskich[1][2]. W najwcześniejszym okresie występowania (VII w. p.n.e.) miał kształt terakotowej, kolistej tarczy, z czasem przybrał formy bardziej skomplikowane: palmety, woluty, liści akantu, trójnogów, zwierząt lub postaci mitologicznych[1]. Postacie przedstawione na akroterionach często uzupełniały rzeźbiarskie sceny znajdujące się na tympanonach[1].
Akroterionami wieńczono także obiekty małej architektury, m.in. stele grobowe[2].
Zobacz też
Zobacz hasło akroterion w Wikisłowniku |
Zobacz multimedia związane z tematem: Akroterion |
- antefiks
Przypisy
Encyklopedie internetowe (element architektoniczny):
- PWN: 3866964
- Britannica: technology/acroterion
- Treccani: acroterio
- Universalis: acrotere
- NE.se: akroterion
- SNL: akroterion
- Catalana: 0219690, 0219689, 0219688
- DSDE: akroter
- Hrvatska enciklopedija: 1173