Adolf Stender-Petersen
Data i miejsce urodzenia | 21 lipca 1893 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 16 kwietnia 1963 |
Zawód, zajęcie | językoznawca, historyk literatury, slawista |
Adolf Stender-Petersen (ur. 21 lipca 1893 w Petersburgu, 16 kwietnia 1963 w Århus) – duński językoznawca, historyk literatury, slawista; członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk (od 1962)[1]. Założyciel „Scando-Slavica”.
Życiorys
Studiował w Kopenhadze i Petersburgu, a doktoryzował się w Heidelbergu. Był profesorem filologii słowiańskiej w Dorpacie i Århus. Pisał m.in. o Młodej Polsce, twórczości S. Żeromskiego.
Prace
- Die Schulkomödien des Paters Franciszek Bohomolec S. J., wyd. Heidelberg, C. Winter 1923
- Tragoediae sacrae. Materialien und Beiträge zur Geschichte der polnisch-lateinischen Jesuitendramatik der Frühzeit, wyd. Tartu (Dorpat) 1931[2]
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3979543
- VLE: adolf-stender-petersen
- DSDE: Adolf_Stender-Petersen
- Hrvatska enciklopedija: 57999
Identyfikatory zewnętrzne:
- PAN: STENDER-PETERSEN, Adolf