4 Armia Obrony Powietrznej (ZSRR)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Organizacja | |
Dyslokacja | Swierdłowsk |
Rodzaj sił zbrojnych | Wojska Obrony Powietrznej |
4 Armia Obrony Powietrznej – związek operacyjny Sił Zbrojnych ZSRR i Federacji Rosyjskiej.
Zmiany organizacyjne
W grudniu 1994 roku 4 Armia OP została przeformowana w 5 Korpus OP. W 1998 roku 5 K OP włączono w skład Sił Powietrznych i Obrony Przeciwlotniczej Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z dyrektywą Sztabu Generalnego z 30 listopada 2000, od 1 czerwca 2001 roku 5 KOP przeformowano w 5 Armię Sił Powietrznych i Obrony Powietrznej[1].
5 Armia Lotnicza i Obrony Powietrznej zawierała (2010) w swoim składzie jednostki lotnicze i siły obrony powietrznej dyslokowane w granicach Nadwołżańsko-Uralskiego Okręgu Wojskowego. Według niepełnych danych posiadała 49 bombowców Su-24, 34 myśliwce przechwytujące MiG-31, a także 383 szkoleniowe samoloty L-39[2].
Struktura organizacyjna
- W latach 1991–1992[3]
- dowództwo – Swierdłowsk
korpusy OP
- 5 Korpus Obrony Powietrznej – Swierdłowsk
- 19 Korpus Obrony Powietrznej – Czelabińsk
- 681 pułk lotnictwa myśliwskiego – Daniłowo
- 683 pułk lotnictwa myśliwskiego – Bobrowka
- 763 Jarosławski pułk lotnictwa myśliwskiego – Dombarowskoje
- 764 pułk lotnictwa myśliwskiego – Balszoje Sawino
Przypisy
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 344.
- ↑ Grabowski 2011 ↓, s. 136.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 344–245.
Bibliografia
- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
- Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.
- p
- d
- e
Armie OP |
|
---|---|
Korpusy OP |
|