Śluza VI Bronikowskiego
Śluza VI | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Bydgoszcz | ||
Droga wodna | |||
Lokalizacja | na 15,4 km | ||
Dane techniczne | |||
Długość | 43,5 m | ||
Szerokość | 6,6 m | ||
Różnica poziomów | 1,9 m | ||
Wrota | drewniane dwuskrzydłowe | ||
Rodzaj napędu | ręczny | ||
Położenie na mapie Bydgoszczy | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||
53°07′55,668″N 17°57′08,726″E/53,132130 17,952424 | |||
|
Zobacz galerię związaną z tematem: Węzeł wodny i waterfront Bydgoszczy |
Śluza VI „Bronikowskiego” – śluza na Starym Kanale Bydgoskim w Bydgoszczy.
Stanowi jedną z budowli hydrotechnicznych starego odcinka Kanału Bydgoskiego, wyłączonego z eksploatacji w 1915 r. Jest to dawna siódma śluza drogi wodnej Wisła-Odra oraz szósta śluza na Kanale Bydgoskim (1774–1915).
Zarządcą obiektu jest Zarząd Miasta Bydgoszczy.
Lokalizacja
Śluza znajduje się w Bydgoszczy, przy ul. Bronikowskiego, w parku nad starym Kanałem Bydgoskim, około 160 m od połączenia starego i nowego odcinka Kanału Bydgoskiego.
Historia
Śluzę wybudowano w latach 1773–1774. Obecna forma budowli pochodzi z lat 1803–1810, kiedy dokonano pierwszej przebudowy drogi wodnej Wisła-Odra. Eksploatowana była z przeznaczeniem dla barek o ładowności do 200 ton do roku 1915, kiedy oddano nowy odcinek kanału z nowo wybudowanymi śluzami Okole i Czyżkówko. Do końca lat 40. XX w. wykorzystywana była awaryjnie. Ostateczne wyłączenie z eksploatacji nastąpiło pod koniec lat 60. XX w.
Od 1972 Stary Kanał Bydgoski wraz ze śluzami znajduje się w gestii miasta Bydgoszczy. W 1993 r. śluzę odrestaurowano, a w 2005 wpisano wraz z całym zespołem Kanału Bydgoskiego do rejestru zabytków województwa kujawsko-pomorskiego[1].
W czerwcu 2023 stare wrota śluzy zdemontowano i zastąpione je nowymi[2].
Most przy śluzie
Od końca XVIII wieku przy śluzie znajdował się mostek dla pieszych. W połowie XIX wieku most poszerzono i oparto na kamienno-ceglanych przyczółkach, istniejących do dzisiaj. W 1961 roku dotychczasowy drewniany pomost rozebrano i zastąpiono mostem żelbetowym z jednią i chodnikami. Prace prowadziło Płockie Przedsiębiorstwo Robót Mostowych[1].
Charakterystyka
Jest to śluza komorowa o konstrukcji ceglanej posadowiona na ruszcie palowym. Posiada zamknięcia w postaci drewnianych wrót wspornych dwuskrzydłowych, otwieranych w kierunku górnej wody. Zasuwy umożliwiające regulację przepływu wody i napełnianie komory posiadają napęd ręczny. Zachowany układ mechaniczny zasuw pochodzi z 1872 roku[1].
Most przy śluzie
Przy głowie dolnej śluzy znajduje się most drogowy w ciągu ulicy Bronikowskiego w Bydgoszczy. Jego długość wynosi 8,4 m, szerokość 9,5 m oraz nośność 15 ton. Konstrukcja składa się z płyty żelbetowej monolitycznej opartej na przyczółkach kamienno-ceglanych. Przeprawa mieści jezdnię oraz dwa chodniki dla pieszych. Przestrzeń żeglugowa pod obiektem wynosi ok. 4 x 5,5 m[1]. Obiektem dysponuje Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w Bydgoszczy.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8
- ↑ Rozpoczął się remont wrót śluzy na Kanale Bydgoskim. Nowe zostaną wykonywane z modrzewia
Bibliografia
- Badtke Marek: Kanał Bydgoski: Bydgoszcz, 2006.
- Bartowski Krzysztof: W 231. rocznicę Kanału Bydgoskiego (1774-2005). [w:] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 10. Bydgoszcz 2005.
- Winid Walenty: Kanał Bydgoski: Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Popierania Nauki, 1928.
- Woźniak-Hlebionek Agnieszka. Kanał bydgoski, Brda i Noteć w pruskich planach inwestycyjnych w latach 1773-1915. [w:] Kronika Bydgoska XXIII (2001). Bydgoszcz 2002.
- Program Rewitalizacji i Rozwoju Bydgoskiego Węzła Wodnego na stronie Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Bydgoszczy
Linki zewnętrzne
- Program Rewitalizacji i Rozwoju Bydgoskiego Węzła Wodnego na stronie Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Bydgoszczy
- Galeria zdjęć z remontu w 2023
- p
- d
- e
cieki i akweny |
|
---|---|
kanały historyczne |
|
wyspy | |
śluzy czynne | |
śluzy nieczynne zabytkowe |
|
śluzy nieistniejące | |
jazy | |
kaskady |
|
tamy | |
mosty i kładki | |
elektrownie wodne | |
porty | |
mariny | |
obiekty sportowe | |
tereny zieleni |