Łatnik

Łatnik
Glauconycteris
Dobson, 1875[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – łaciatek wspaniały (G. superba)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Vespertilionoidea

Rodzina

mroczkowate

Podrodzina

mroczki

Plemię

mroczki

Rodzaj

łatnik

Typ nomenklatoryczny

Kerivoula poensis J.E. Gray, 1842

Synonimy
  • Niumbaha Reeder, K.M. Helgen, Vodzak, Lunde & Ejotre, 2013[2]
Gatunki

13 gatunków – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Łatnik[3], łaciatek[3] (Glauconycteris) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[4][5][6].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 36–63 mm, długość ogona 34–59 mm, długość ucha 6–19 mm, długość tylnej stopy 5–10 mm, długość przedramienia 32–47,7 mm; masa ciała 4–19 g[5][7].

Systematyka

Rodzaj (w randze podrodzaju w obrębie Chalinolobus) zdefiniował w 1875 roku irlandzki zoolog i fotograf George Edward Dobson w artykule poświęconym rodzajowi Chalinolobus opublikowanym na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Dobson wymienił trzy gatunki – Chalinolobus argentatus Dobson, 1875, Kerivoula poensis J.E .Gray, 1842 i Scotophilus variegatus Tomes, 1861 – z których gatunkiem typowym jest Kerivoula poensis J.E .Gray, 1842 (łatnik równikowy).

Etymologia

  • Glauconycteris: gr. γλαυκος glaukos ‘niebieskoszary, modry’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[8].
  • Niumbaha: nazwa Niumbaha oznaczająca w języku pazande ‘rzadki, niezwykły’[2]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Glauconycteris superba Hayman, 1939.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[9][7][4][3]:

  • Glauconycteris variegata (Tomes, 1861) – łatnik pstry
  • Glauconycteris machadoi Hayman, 1963 – łatnik tajemniczy
  • Glauconycteris gleni R.L. Peterson & D.A. Smith, 1973 – łatnik naroślowy
  • Glauconycteris superba Hayman, 1939 – łaciatek wspaniały
  • Glauconycteris argentata (Dobson, 1875) – łatnik srebrzysty
  • Glauconycteris egeria O. Thomas, 1913 – łatnik samotny
  • Glauconycteris poensis (J.E. Gray, 1842) – łatnik równikowy
  • Glauconycteris alboguttata J.A. Allen, 1917 – łatnik białopręgi
  • Glauconycteris beatrix O. Thomas, 1901 – łatnik dżunglowy
  • Glauconycteris curryae Eger & Schlitter, 2001 – łatnik skryty
  • Glauconycteris humeralis J.A. Allen, 1917 – łatnik kropkowany
  • Glauconycteris atra Hassanin, Colombo, Gembu, Merle, Vuong Tan Tu, Görföl, Akawa, Csorba, Kearney, Monadjem & Ros Kiri Ing, 2018
  • Glauconycteris kenyacola R.L. Peterson, 1982 – łatnik kenijski

Przypisy

  1. a b G.E. Dobson. On the genus Chalinolobus, with descriptions of new or little-known species. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 43, s. 383, 1875. (ang.). 
  2. a b D.M. Reeder, K.M. Helgen, M.E. Vodzak, D.P. Lunde & I. Ejotre. A new genus for a rare African vespertilionid bat: insights from South Sudan. „ZooKeys”. 285, s. 93, 2013. DOI: 10.3897/zookeys.285.4892. (ang.). 
  3. a b c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 123, 124. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 232–234. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  5. a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 832–834. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Glauconycteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 539–540. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 295, 1904. (ang.). 
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-18]. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EoL: 4437296
  • GBIF: 4266152
  • identyfikator iNaturalist: 57545
  • ITIS: 945887
  • NCBI: 909366
  • CoL: 62SHB