Witte kalkstippelkorst
Witte kalkstippelkorst | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Bagliettoa calciseda (DC.) Gueidan & Cl. Roux (2007 [1]) | |||||||||||||||
Synoniemen | |||||||||||||||
Verrucaria hiascens | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Witte kalkstippelkorst op Wikispecies | |||||||||||||||
|
De witte kalkstippelkorst (Bagliettoa calciseda) is een korstmos uit de familie Verrucariaceae. Hij komt alleen voor op steen, vaak op harde kalksteen. De fotobiont is groene alg.[2]
Determinatie
Uiterlijke kenmerken
Het thallus is vaak begrensd door een dunne zwarte prothalline lijn. Het oppervlak is krijtwit tot witachtig grijs, glad, dof, doorlopend, vaak met fijne barstjes die uitstralen vanuit de peritheciën verbinden. De peritheciën zijn talrijk, bolvormig, volledig verzonken en laten gaatje achter. De diameter is 0,2–0,3 mm. Het heeft geen kenmerkende kleurreacties.[3]
Microscopische kenmerken
De periphysen zijn 20–30 µm lang. De sporen zitten per acht in de ascus. De ascosporen zijn hyaliene, enkelvoudig, ellipsoïde, vaak vervormd, 18–25 × 9–13 µm.[3]
Vergelijkbare soorten
Niet te verwarren met het zachte kalkstippelkorst (Verrucaria hochstetteri) die naast elkaar kan bestaan in dezelfde habitat, maar met veel grotere ascosporen heeft (29–35 × 16–20).
Verspreiding
De witte kalkstippelkorst komt voor in Europa, Noord-Amerika, Australië en enkele Aziatische landen.[4] In Nederland komt hij vrij zeldzaam voor. Hij is niet bedreigd en staat niet op de rode lijst.[2]
Foto's
- Sporen