Vroegkinderlijke Chronische Traumatisering

Vroegkinderlijke Chronische Traumatisering (VCT), ook wel vroegkinderlijk trauma of jeugdtrauma genoemd, is het gevolg van het ervaren van stressvolle en (potentieel) traumatische gebeurtenissen aangevangen voor het achtste levensjaar die een schadelijke invloed hebben op de psychische, biologische en sociale ontwikkeling van een persoon.[1][2]

Kenmerken

Er is sprake van vroegkinderlijk trauma als de gebeurtenissen lang hebben aangehouden, deze binnen de interpersoonlijke context plaatsvonden, repetitief waren en een negatieve invloed hadden op de normale ontwikkeling.[3][1] Het kan hier gaan om onder andere seksueel geweld, fysieke en/of mentale mishandeling, verwaarlozing, het ervaren van traumatisch verlies, getuige zijn van huiselijk geweld, het ondergaan van pijnlijke medische behandelingen en opgroeien in oorlogsomstandigheden en/of daaruit moeten vluchten.[1][2]

Jaarlijks zijn er in Nederland ongeveer 118.000 kinderen en jongeren, ongeveer drie procent van de bevolking, slachtoffer van omstandigheden die kunnen leiden tot VCT.[1]

Gevolgen en behandeling

Personen met vroegkinderlijk trauma hebben een vergrote kans om later in hun leven psychische, lichamelijke of maatschappelijke problemen te ontwikkelen. Zo hebben zij vaker last van hechtingsproblemen, depressies, CPTSS, dissociatieve stoornissen, angststoornissen, eetstoornissen, schizofrenie, persoonlijkheidsstoornissen, somatisatiestoornissen, verslavingsproblemen, problemen met emotieregulatie en/of gedragsproblemen.[3][1][4]

Naast mentale klachten hebben personen met vroegkinderlijk trauma vaker last van fysieke klachten zoals longziekten, hart- en vaatziekten, diabetes mellitus en neurofysiologische problemen. Daarnaast krijgen zij vaker te maken met arbeidsuitval en loopbaanonderbreking, werkloosheid, eenzaamheid, dakloosheid, criminaliteit en (huiselijk) geweld.[3][1]

Ter behandeling van het vroegkinderlijk trauma wordt vanwege de complexiteit vaak gekozen voor een multidisciplinaire integrale traumabehandeling waarbij verschillende aspecten van de klachten behandeld worden.[3]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b c d e f Rensen, Martijne, Deskundigen aan het woord: Vroegkinderlijke Chronische Traumatisering. ggz.nl (1 mei 2020). Gearchiveerd op 24 februari 2024. Geraadpleegd op 30 mei 2024.
  2. ↑ a b Stöfsel, M., Mooren, T. (2011). Complex trauma: Diagnostiek en behandeling. Bohn Stafleu van Loghum, p. 202. ISBN 9789031385522.
  3. ↑ a b c d van Zutphen, Marjolein, De levenslange impact van vroegkinderlijk trauma.. psycholoog.nl (16 september 2022). Gearchiveerd op 24 februari 2024. Geraadpleegd op 30 mei 2024.
  4. ↑ Nicolai, Nelleke (2009). Kennis over vroegkinderlijke traumatisering : reflectie op het therapeutische proces: Scenario's van overdracht en tegenoverdracht. Gearchiveerd op 26 november 2022. Cogiscope : tijdschrift over gevolgen van oorlog en geweld 4: 8-17. ISSN:1871-1065