Pyrrhopyge
| Pyrrhopyge | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Pyrrhopyge sergius | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||
| Pyrrhopyge Hübner, 1819 | |||||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||||
| Papilio bixae Linnaeus, 1758[1] | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Pyrrhopyge op  Wikispecies | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Pyrrhopyge is een geslacht van vlinders uit de familie van de dikkopjes (Hesperiidae). De wetenschappelijke naam is gepubliceerd in 1816 door Jacob Hübner.[2]
Het zijn grote, fors gebouwde vlinders met een zwart lichaam en overwegend donkergekleurde vleugels. Ze komen voor in Midden- en Zuid-Amerika. De larven verschuilen zich in bladeren wanneer ze niet aan het eten zijn.[3]
Soorten
- P. aerata Godman & Salvin, 1879
- P. aesculapus Staudinger, 1876
- P. amyclas (Cramer, 1779)
- P. amythaon Bell, 1931
- P. arax Evans, 1951
- P. araxes (Hewitson, 1867)
- P. arinas (Cramer, 1777)
- P. aziza Hewitson, 1866
- P. boulleti Le Cerf, 1922
- P. cometes (Cramer, 1779)
- P. cosyra Druce, 1875
- P. creon Druce, 1874
- P. creona Druce, 1874
- P. cressoni Bell, 1932
- P. creusae (Bell, 1931)
- P. crida Hewitson, 1871
- P. crista Evans, 1951
- P. chalybea Scudder, 1872
- P. charybdis Westwood, 1852
- P. decipiens Mabille, 1903
- P. frona Evans, 1951
- P. hadassa Hewitson, 1866
- P. haemon Godman & Salvin, 1893
- P. hoffmanni Freeman, 1977
- P. hygieia (Felder & Felder, 1867)
- P. infantilis Druce, 1908
- P. jonas Felder & Felder, 1859
- P. kelita Hewitson, 1869
- P. maculosa Hewitson, 1866
- P. martena Hewitson, 1870
- P. melanomerus Mabille & Boullet, 1908
- P. mopsus (Bell, 1931)
- P. papius Hopffer, 1874
- P. pelota Plötz, 1879
- P. phidias (Linnaeus, 1758)
- P. phylleia Hewitson, 1874
- P. placeta Evans, 1951
- P. proculus Hopffer, 1874
- P. punctata Röber, 1925
- P. pusca Evans, 1951
- P. rhacia Hewitson, 1873
- P. rubricollis Sepp, 1848
- P. ruficauda Hayward, 1932
- P. sadia Evans, 1951
- P. sangaris Skinner, 1921
- P. sarpedon (Bell, 1931)
- P. schausi Bell, 1931
- P. sergius Hopffer, 1874
- P. spatiosa Hewitson, 1870
- P. tatei (Bell, 1932)
- P. telassa Hewitson, 1866
- P. telassina Staudinger, 1888
- P. terra Evans, 1951
- P. tetricus Bell, 1931
- P. thelersa Hewitson, 1866
- P. thericles Mabille, 1891
- P. timaeus (Bell, 1931)
- P. tzotzili Freeman, 1969
- P. viriditas Skinner, 1920
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Charles A. Bridges. Catalogue of the family-group, genus-group and species-group names of the Hesperioidea (Lepidoptera) of the world (1994) blz. VII.1 (Papilio bixae is een synoniem van Papilio phidias Linnaeus)
- ↑ Jacob Hübner. Verzeichniss bekannter Schmettlinge. Augsburg (deeltje verschenen in 1819), blz. 102-103
- ↑ Harold F. Greeney, Thomas R. Walla, Josh Jahner, Ryan Berger. "Shelter building behavior of Pyrrhopyge papius (Lepidoptera: Hesperiidae) and the use of the Mayfield method for estimating survivorship of shelter-building Lepidopteran larvae." Zoologia (Curitiba) vol. 27 nr. 6 (2010). DOI:10.1590/S1984-46702010000600005
