Poisson-haak

In het hamiltonformalisme wordt de poisson-haak voor twee dynamische grootheden f ( p i , q i , t ) {\displaystyle f(p_{i},\,q_{i},t)} en g ( p i , q i , t ) {\displaystyle g(p_{i},\,q_{i},t)} als volgt gedefinieerd:

{ f , g } = i = 1 N ( f q i g p i f p i g q i ) . {\displaystyle \{f,g\}=\sum _{i=1}^{N}\left({\frac {\partial f}{\partial q_{i}}}{\frac {\partial g}{\partial p_{i}}}-{\frac {\partial f}{\partial p_{i}}}{\frac {\partial g}{\partial q_{i}}}\right).}

waarbij ( q i , p i ) {\displaystyle (q_{i},\,p_{i})} de coördinaten in de faseruimte zijn.

Dit begrip werd door de Franse wiskundige Siméon Poisson in 1809 ingevoerd[1]. De poisson-haak in de klassieke mechanica komt overeen met de commutator in de kwantummechanica.

Eigenschappen

De volgende eigenschappen gelden voor gelijk welke drie functies f , g , h {\displaystyle f,\,g,\,h} die afhangen van de faseruimte en de tijd:

Antisymmetrisch
{ f , g } = { g , f } {\displaystyle \{f,g\}=-\{g,f\}}
Lineair
{ a f + b g , h } = a { f , h } + b { g , h } , { h , a f + b g } = a { h , f } + b { h , g } , a , b R {\displaystyle \{af+bg,h\}=a\{f,h\}+b\{g,h\},\quad \{h,af+bg\}=a\{h,f\}+b\{h,g\},\quad a,b\in \mathbb {R} }
Productregel
{ f g , h } = { f , h } g + f { g , h } {\displaystyle \{fg,h\}=\{f,h\}g+f\{g,h\}}
Voldoen aan de Jacobi-identiteit
{ f , { g , h } } + { g , { h , f } } + { h , { f , g } } = 0 {\displaystyle \{f,\{g,h\}\}+\{g,\{h,f\}\}+\{h,\{f,g\}\}=0}

Op grond van deze eigenschappen is de Poisson-haak een voorbeeld van een Lie-haak.

Hamiltonvergelijkingen

Door gebruik te maken van de Poisson-haak kan men de vergelijkingen van Hamilton op een heel elegante manier als volgt schrijven:

{ q ˙ = { q , H } p ˙ = { p , H } {\displaystyle {\begin{cases}{\dot {q}}=\{q,H\}\\{\dot {p}}=\{p,H\}\end{cases}}}
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Poisson. J. de l'École Polytech. 8, pp. 266-344 (1809)