Maria van Kesteren

Maria van Kesteren
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonsgegevens
Geboren Leiden, 22 augustus 1933
Overleden Laren, 30 april 2020
Beroep(en) Beeldhouwer, sieraadontwerper, glaskunstenaar, keramist
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Maria van Kesteren (Leiden, 22 augustus 1933 – Laren, 30 april 2020) was een Nederlands beeldend kunstenaar.[1][2] Zij maakte objecten als vazen van onder meer hout, keramiek, kunststof en glas.[3] In haar werk onderzocht Van Kesteren de vormmogelijkheden van materialen. Kenmerkend in dat onderzoek is de eenvoud van de cirkel, waarop zij steeds wist te variëren.

Biografie

Van Kesteren is eind jaren 50 van de twintigste eeuw als houtdraaier opgeleid door Henk van Trierum te Utrecht.[2] Zij heeft onder meer glaswerk ontworpen voor Glasfabriek Leerdam en keramiek voor Koninklijke Tichelaar Makkum. Haar eerste expositie was in 1963.

Van Kesteren was vanaf 1968 als beleidsadviseur betrokken bij Galerie Het Kapelhuis te Amersfoort.[4] In 1982 begon de Stichting Françoise van den Bosch met het uitreiken van een object aan personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de bevordering van de belangstelling voor het hedendaagse sieraad. De eerste opdracht voor een ontwerp voor het uit te reiken object werd gegeven aan Maria van Kesteren en het duo Frans van Nieuwenborg en Martijn Wegman.

In 1995 vond een overzichtstentoonstelling van Van Kesterens werk plaats in het Stedelijk Museum Amsterdam.[5] Haar werk is opgenomen in de verzamelingen[1] van het Centraal Museum, Utrecht, Cooper Hewitt Museum, New York, Gemeentemuseum Arnhem, Gemeentelijk Van Reekum Museum, Apeldoorn, Glasmuseum, Leerdam, Municipal Gallery of Modern Art, Dublin, Museum für Kunsthandwerk, Frankfurt am Maim, Museum Boymans Van Beuningen, Rotterdam, Rijksdienst Beeldende Kunst, 's-Gravenhage en het Stedelijk Museum, Amsterdam.

Prijzen

Het werk van Van Kesteren is met verschillende prijzen bekroond; in 1991 ontving zij de Cultuurprijs van de gemeente Hilversum en in 1994 de Kho Liang Ie-prijs.

Exposities (selectie)

  • 1968. Kunstcentrum Prinsentuin, Leeuwaarden. Duo expositie met textielkunstenares Madja van Dam.[6]
  • 1975. Galerie Ekster. Leeuwaarden.[7]
  • 1980. Museum Boysmans-Van Beuningen[8]
  • 1995. Overzichtstentoonstelling, Stedelijk Museum Amsterdam.[5]
  • 2019. Vormvariaties: Maria van Kesteren, Kunstmuseum Den Haag[9]
  • Maria van Kesteren (1933-2020). Puurheid in hout. op designhistory.nl
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b Peter de Waard. "Maria van Kesteren (1933-2020): de houtkunstenaar die niet van hout hield." de Volkskrant, de Volkskrant. 21 mei 2020. De Waard vatte hier samen: "...‘Deftig en excentriek’, zo werd ze genoemd. Modehuizen, glas- en keramiekfabrieken en museums over de hele wereld wilden haar ontwerpen hebben."
  2. ↑ a b Rinskje Koelewijn. "Interview Kunstenares Maria van Kesteren (85): ‘Hout is een noodsituatie’." NRC Hande3lsblad, 15 maart 2019.
  3. ↑ Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
  4. ↑ Cees Straus, "Kunst & Kultuur Staalkaart van Nederlandse keramiek." Trouw". Meppel, 24-10-1985. Geraadpleegd op Delpher.
  5. ↑ a b Suzanne Ramljak, Michael Monroe, Mark Richard Leach. Turning Wood Into Art: The Jane and Arthur Mason. 2000. p. 206.
  6. ↑ E. Kools, "In kunstcentrum Prinsentuin: Vrije kunst-avondkleden van Madja van Dam Klare eenvoud in draaiwerk van Maria van Kesteren," Leeuwarder courant : hoofdblad van Friesland. Leeuwarden, 22-05-1968, p. 17. Geraadpleegd op Delpher.
  7. ↑ Doele, "Uitstekend werk van Maria van Kesteren Rijke eenvoud bij galerie Ekster de friese galerij," "Leeuwarder courant : hoofdblad van Friesland". Leeuwarden, 05-09-1975, p. 11. Geraadpleegd op Delpher
  8. ↑ red. ">Maria van Kesteren 20 jaar bezig met hout." ;Algemeen Dagblad. Rotterdam, 14-08-1980. Geraadpleegd op Delpher.
  9. ↑ KUNSTMUSEUM DEN HAAG TENTOONSTELLINGEN : 16 maart 2019 t/m 18 augustus 2019. Maria van Kesteren. VORMVARIATIES, op kunstmuseum.nl, 2019. Geraadpleegd 27.01.2023. Gearchiveerd op 27 januari 2023.
Bibliografische informatie