Juana Romani

Juana Romani (Velletri, 30 april 1867^[1] - Suresnes, 1923/1924) was een Italiaans academisch kunstschilderes. Ze maakte vooral naam als portrettiste, vooral van vrouwen, maar ook als schildersmodel.

Na de dood van haar vader in 1876 verhuisde Romani met haar moeder vanuit Italië naar Parijs. Daar trad ze in de leer bij de kunstschilders Ferdinand Roybet en Jean-Jacques Henner, voor wie ze ook vaak als model fungeerde. Met Roybet deelde ze een studio. Met de veel oudere Henner had ze in de jaren 1880-1890 een amoureuze relatie.

In de voetsporen van haar leermeesters werkte Romani in een realistische, academische stijl. Ze maakte vooral naam als portrettiste, vooral van vrouwen, met veel aandacht voor kleding en texturen, vaak met oosterse elementen en een vleugje melancholie. Ook schilderde ze Bijbelse taferelen. In 1886 exposeerde ze in de Parijse salon. Werk van haar bevindt zich onder andere in de collectie van het Musée d'Orsay.

• 
  Salomé
• 
  Jonge oriëntaalse
• 
  Bella Donna
• 
  Zonder titel
• 
  Jong meisje met geplooide kraag
• 
  Zonder titel
• 
  Leonora d'Este
• 
  Bloemen in het haar
• 
  Lezende vrouw
• 
  Portret van een jong meisje

• David B. Cass: Italian paintings, 1850–1910. Sterling and Francine Clark Art Institute, 1982.

• Women Painters of the World

• (en) Website over Romani
• (en) Romani's Salomé op de website van het Musée d'Orsay

Zie de categorie Juana Romani van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.