Dicrocerus
| Dicrocerus Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Mioceen | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Geslacht | |||||||||||
| Dicrocerus Lartet, 1837 | |||||||||||
| Typesoort | |||||||||||
| Dicrocerus elegans | |||||||||||
 | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||
| |||||||||||
Dicrocerus[1] is een geslacht van uitgestorven hertachtigen, dat leefde tijdens het Mioceen in Eurazië.[2] De typesoort is Dicrocerus elegans
Fossiele vondsten
Fossielen van Dicrocerus zijn gevonden in Europa en China en dateren van 16 tot 7 miljoen jaar geleden.[3]
Kenmerken
Dicrocerus had met een schouderhoogte van zeventig centimeter het formaat van een ree. Dit hert had een klein gewei met een lange basis en een enkele vertakking, vergelijkbaar met het gewei van muntjaks. In vergelijking met de eerdere, geweiloze herten waren de hoektanden sterk gereduceerd in lengte.[4]
Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
- Lartet, E. (1837). Sur les débris fossiles trouvés à Sansan, et sur les animaux antédiluviens en général. Comptes Rendus de la Academie des Sciences de Paris. 5: 158-159.
- Lartet, E. (1839). Notice contenant quelques aperçus géologiques sur le departement du Gers. Extrait de l'Annuaire du Département du Gers, année (1839): 1-32.
- Lartet, E. (1851). Notice sur la Colline de Sansan, suivie d'une récapitulation des diverses espèces d'animaux vertébrés fossiles trouvés soit à Sansan, soit dans d'autres gisements du terrain tertiaire Miocène dans le Bassin Sous-Pyrénéen. J.-A. Portes, Imprimeur de la Préfecture et Libraire, (1851), 45 pp. Lincoln, G.A. & Tyler, N.J.C. (1992).
- Stehlin, H.G. (1939). Dicroceros elegans LARTET und sein Geweihwechsel. Eclogae Geologicae Helvetiae, 32, (2): 162-179.
- Ginsburg, L. & Azanza, B. (1991). Présence de bois chez les femelles du cervidé miocène Dicrocerus elegans et remarques sur le problème de l'origine du dimorfisme sexuel sur les appendices frontaux des cervidés. Comptes Rendus de l'Academie de Sciences de Paris, s. II, 313, 121-126.
- Solounias, N. & Moelleken, S.M.C. (1994). Differences in diet between two archaic ruminant species from Sansan, France. Historical Biology, 7: 203-220. doi:10.1080/10292389409380454.
- T. Mors, F. Hocht, and B. Wutzler. 2000. Die erst Wirbeltierfauna aus der miozanen Braunkohle der Niederrheinischen Bucht (Ville-Schichten, Tagebau Hambach) [The first vertebrate fauna from the Miocene Ville Series of the Lower Rhine Embayment (Hambach open cast mine, western Germany)]. Paläontologische Zeitschrift 74(1/2):145-170
- DeMiguel, D.; Fortelius, M.; Azanza, B. & Morales, J. (2008). Ancestral feeding state of ruminants reconsidered: earliest grazing adaptation claims a mixed condition for Cervidae. BMC Evolutionary Biology, 8: 1-13. doi:10.1186/1471-2148-8-13
- Azanza, B.; DeMiguel, D.; Andrés, M. 2011. The antler-like appendages of the primitive deer Dicrocerus elegans: morphology, growth cycle, ontogeny, and sexual dimorphism. Estudios Geologicos, Vol: 67, Issue: 2 Pages/record No.: 579-602
Noten
- ↑ Fossilworks: Dicrocerus. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 03-052023.
- ↑ (nl) De climax - Mioceen en Plioceen. In: Zoogdieren - ontstaan en ontwikkeling. LB Halstead. Uitgeverij Helmond (1979).
- ↑ Fossilworks: Dicrocerus. Gearchiveerd op 1 december 2017. Geraadpleegd op 18 november 2017.
- ↑ (en) Origins and Evolution of Deer. In: Deer of the Southwest. J Heffelfinger. Texas A&M University Press (2006).
