Cyclotronfrequentie

In een magneetveld B beschrijft een deeltje met lading e en massa m door de lorentzkracht een helix. Geprojecteerd op een vlak loodrecht op het B {\displaystyle B} -veld is het een cirkel met straal r.

De frequentie ω c = 2 π f c {\displaystyle \omega _{c}=2\pi f_{c}} waarmee de cirkel doorlopen wordt heet cyclotronfrequentie en r de Larmorstraal.

Als v {\displaystyle v_{\perp }} de component van de snelheid van het deeltje loodrecht op het B {\displaystyle B} -veld is, dan volgt uit v = ω c r {\displaystyle v_{\perp }=\omega _{c}r} en het evenwicht van de middelpuntvliedende kracht m v 2 / r {\displaystyle mv_{\perp }^{2}/r} met de Lorentzkracht e v B {\displaystyle ev_{\perp }B} dat

ω c = e B m {\displaystyle \omega _{c}={\frac {eB}{m}}}

De naam cyclotronfrequentie is ontleend aan de cyclotron deeltjesversneller.

Zie ook

  • Cyclotronstraling