Christina van Salm

Vuilnisbak
(✔/✂/)
Dit artikel komt mogelijk voor verwijdering in aanmerking.
Het overleg hierover wordt gevoerd op deze discussiepagina. Iedereen is welkom daaraan bij te dragen.
Zie voor meer informatie: Waarom staat mijn artikel op de beoordelingslijst. Voel je vrij het artikel te bewerken.
Haal de pagina echter niet leeg en verwijder deze boodschap niet voordat de discussie gesloten is.

Gravin Christina van Salm (1575–1627)[1] was als echtgenote van Frans II van Lotharingen hertogin-gemalin van Lotharingen van 25 november tot 1 december 1625.[2]

Van Salm was een telg uit het Huis Salm, meer bepaald van de tak Salm-Badenweiler.

Biografie

Christina was de enige dochter en erfopvolgster van graaf Paul of Salm-Brandenburg (1548–1595). In 1600 erfde ze de domeinen van haar kinderloze oom Johan VIII van Salm-Badenweiler.

In 1597 huwde ze met graaf Frans van Vaudémont, derde zoon van hertog Karel III van Lotharingen. Zij bracht onder andere de heerlijkheid Berg in bij het huwelijk.[3] Na de dood van haar zwager Hendrik II van Lotharingen in 1624 werd haar man kortstondig Hertog van Lotharingen. In 1625 trad haar man af en volgde hun zoon, Karel, hem op.

Samen hadden ze zes kinderen.

Kinderen

  • Henri de Lorraine, Marquis de Hattonchâtel (1602–1611)
  • Karel, hertog van Lotharingen (1625-1675)
  • Henriette de Lorraine (1605–1660)
  • Nicolaas, hertog van Lotharingen in 1636
  • Margareta van Lotharingen (1615-1672), was gehuwd met hertog Gaston van Orléans
  • Christine de Lorraine (1621–1622)
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Christina of Salm op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. Henry Bogdan, La Lorraine des ducs, sept siècles d'histoire, Perrin, 2005
  2. (fr) Saint-Mauris, Victor de (1861). Etude historiques sur l'ancienne Lorraine. Vagner, pp. 76.
  3. Genootschap, Koninklijk Nederlands Aardrijkskundig (1883). Tijdschrift: Bijbladen, p. 244.