Neofavolus alveolaris
Neofavolus alveolaris | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Irudi gehiago | ||||||||||||||||||||||||||||
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Polyporales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Polyporaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Neofavolus | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Neofavolus alveolaris K. Sotome & T. Hattori, 2016 | |||||||||||||||||||||||||||
Basionimoa | Merulius alveolaris | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Neofavolus alveolaris Polyporaceae familiako onddo espezie bat da.[1]
Sinonimoak: Merulius alveolaris , Polyporus mori, Favolus peponinus, Polyporellus alveolaris, Polyporus alveolaris, Favolus europaeus.
Deskribapena
Kapela: 5 eta 6 cm bitarteko diametrokoa, haragitsu-elastikoa, mehea, orbikularra edo giltzurrun formakoa, hasieran ertza beherantz biribildua, gero zabaldua, uhindua edo lobulatua; lehoi-okre antzeko kolorekoa; hasieran ezkatatsua, geroago glabro samarra.
Poroak: Handiak, tolestura txiki kamuts eta puztuek osatzen dute lehenik, gero estu anastomizatutako orriez, heltzean ebaketa akutua eta urradura-finbriatua, azkenik poro angeluar-obalatuak, serie erradialetan eta zirkularretan antolatuak; okre antzeko edo lasto kolorekoak.
Hanka: Oso laburra. (0,4-0,6 cm), alboan, ia kolore berekoa eta pixka bat ilunagoa oinarrian.
Haragia: Zurixka, elastikoa, usain eta zapore nabarmenik gabe.[2]
Jangarritasuna
Ez da jangarria.
Nahasketa arriskua
Poroen forma oso handi eta ia angeluzuzenagatik eta oinean, hondoko ilerik ezagatik ezagutzen da.
Sasoia eta lekua
Hostozabalen enborretan (Morus alba. Cerasus acida, etab.)
Banaketa eremua
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Puerto Rico, Kolonbia, Brasil, Europa, Errusia, Kaukasia, Txina, Himalaiako eremua, Vietnam, Taiwan, Madagaskar, Hegoafrika, Australia.[3]
Erreferentziak
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 501 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ Neofavolus alveolaris: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak
- Datuak: Q24977368
- Multimedia: Neofavolus alveolaris / Q24977368
- Espezieak: Neofavolus alveolaris