Apaltasun-plural
Ahozko hizkuntzan edo idatzizkoan, apaltasun-plurala[1] norbere burua aipatzean datza, hiztuna edo idazlea izan, pluraleko lehen pertsona erabiliz eta "gu" izenordaina erabiliz, "ni"re ordez.
Maiestatezko pluralaren erabilera eta apaltasun-pluralaren erabilera bereizi egin behar dira; izan ere, hiztuna talde hipotetiko batean sartzeko erabiltzen da, eta hiztun horrek azaltzen duen ideia talde horri egozten zaio. Pluralaren beste modu horiek irakurleak edo entzuleak sartzeko erabiltzen dira.[2] Azken plural-mota hau matematikari buruzko liburuetan erabili ohi dena da, eta beste zientzia-liburu batzuetan imitatu egiten da.
Erreferentziak
Kanpo estekak
- Datuak: Q256495
Artikulu hau hizkuntzalaritzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |