Margret Steckel

Plantilla:Infotaula personaMargret Steckel

Modifica el valor a Wikidata
Biografia
Naixement26 abril 1934 Modifica el valor a Wikidata (90 anys)
Rostock (Alemanya) Modifica el valor a Wikidata
ResidènciaLuxemburg Modifica el valor a Wikidata
Activitat
Ocupacióescriptora Modifica el valor a Wikidata
Membre de
Centre PEN Alemany
Association des écrivains luxembourgeois (fr) Tradueix Modifica el valor a Wikidata

Margret Steckel (Ehmkendorf, 26 d'abril de 1934) és una escriptora luxemburguesa d'origen alemany. El 1995 va guanyar el Premi Servais per la seva obra Der Letzte vom Bayrischen Platz.[1]

Obres

  • Aus-weg-los, Hamburg: Lamda, 1989. Eng Erzielung.
  • Nachttage -ein irisches Intermezzo, München: Ehrenwirt 1993.
  • Nie wieder nirgendwo, Bad Münstereifel: Westgrenzverlag 1993.
  • Der Letzte vom Bayrischen Platz, Echternach: Editions Phi 1996. Premi Servais.
  • Die Träne aus der Wand, Rostock: Neuer Hochschulschriftenverlag 2000.
  • Rosen, Rosen, Dräi Novellen, Echternach: Editions Phi 2000.
  • Die Schauspielerin und ich, Roman, 2003, 392 pàgines, Editions PHI, Esch-Uelzecht
  • Das letzte Konzept, Roman, 2007, 116 Säiten, Editions PHI, Esch-Uelzecht. Dëst ass eng Neioplo vum Aus-weg-los
  • Auf Rufweite, Erzielung, 2007, 160 pàgines, Op der Lay, Esch-Sauer
  • Servais - Roman einer Familie ; Lëtzebuerg, 'Éditions Guy Binsfeld', 2010; 590 pàgines. ISBN 978-2-87954-228-7

Referències

  1. Biografia al CNL (luxemburguès)
  • Vegeu aquesta plantilla
Premi Servais
1992: Roger Manderscheid  · 1993: Pol Greisch  · 1994: Jean Portante  · 1995: Joseph Kohnen  · 1996: Lex Jacoby  · 1997: Margret Steckel  · 1998: José Ensch  · 1999: Jhemp Hoscheit  · 2000: Pol Schmoetten  · 2001: Roland Harsch  · 2002: Guy Helminger  · 2003: Jean Sorrente  · 2004: Claudine Muno  · 2005: Jean-Paul Jacobs  · 2006: Guy Rewenig  · 2007: Lambert Schlechter  · 2008: Anise Koltz  · 2009: Pol Sax  · 2010: Tania Naskandy (àlies de Guy Rewenig)  · 2011: Jean Krier  · 2012: Gilles Ortlieb  · 2013: Pol Greisch  · 2014: Nico Helminger  · 2015: Roland Meyer
Registres d'autoritat